Geneeskunst

Welke collega maakte een onvergetelijke indruk op u? Voor gepensioneerd kinderarts Friedy Bos was dat een fluitende arts.

Een jaar of tien geleden. Mijn tennismaatje Willem kreeg naast zijn vele fysieke kwalen nekklachten, die zoveel pijn veroorzaakten, dat normaal functioneren vrijwel onmogelijk werd. Hij werd al elders ‘behandeld’, maar zonder resultaat.

Ik haalde hem over om een afspraak te maken bij het pijncentrum van een bekende orthopedische kliniek bij mij in de buurt. Ik wist op dat moment niet dat ik daar een van de mooiste ervaringen van mijn leven als arts zou opdoen.

Hier werd geneeskunst bedreven

Het pijncentrum was eenvoudig te vinden. We werden naar een ruimte geleid waar Willem op een brancard moest gaan liggen om vervolgens onder een röntgenapparaat te worden geschoven. De ruimte was spaarzaam verlicht. Er stonden enkele medewerkers van de pijnpoli. Er werd geen woord gesproken; het was doodstil. De sfeer was sprookjesachtig.

De anesthesist/pijnbestrijder zat op een kruk aan het hoofdeinde van de brancard; op een tafeltje naast hem naalden en een spuit met vloeistof waarmee het wonder moest worden verricht. Het röntgenapparaat werd in werking gesteld om Willems nek te doorlichten. Op geleide van wat er te zien was, bracht de arts heel rustig de naald in Willems pijnlijke nek.

Tijdens deze handeling  gebeurde er iets dat ik niet had verwacht: de arts begon te fluiten. Wonderschone klanken vulden het vertrek. Ik was ontroerd. Hier werd geneeskunst bedreven.

De pijn was weg en is weggebleven

Na de behandelsessie werd het licht weer ontstoken en het sprookje veranderde  weer in een behandelkamer van een orthopedische kliniek. De arts vertelde, dat hij al met fluiten was begonnen toen hij nog in de box zat.

Mijn tennismaatje en ik zetten koers naar huis. De pijn in de nek was weg en is weggebleven. Willem leeft niet meer, maar ik weet zeker dat hij – als hij mijn verslag zou lezen – zou zeggen: “Ja, wat kon die man fluiten!”

Lees alle bijdragen over onvergetelijke collega’s

Delen