Gezamenlijke verantwoordelijkheid
Volgens Dianda Veldman, directeur van Patiëntenfederatie Nederland, hebben de zorgverzekeraar en de zorgaanbieder een gezamenlijke verantwoordelijkheid om de patiënt voordat de behandeling begint te informeren over de vraag of zijn polis die wel of niet vergoedt. Dit kwam haar op social media op forse kritiek te staan. Hoezo gezamenlijke verantwoordelijkheid, luidde die, dit is helemaal geen taak voor de zorgaanbieder.
Veldman is het niet eens met de rechter, die eerder deze week stelde dat de verzekerde en dan de zorgverzekeraar verantwoordelijk zijn voor de informatievoorziening over de vergoeding van de zorgkosten bij een budgetpolis. Ze vindt dit kort door de bocht, omdat dit niet van de verzekerde mag worden verwacht. Dat ben ik niet helemaal met haar eens. Het is waar dat de informatieverstrekking over de budgetpolis beter kan, maar het is ook redelijk om van de verzekerde te verwachten dat die de vraag stelt: ‘Wat krijg ik voor dat geld?’ En ook de vervolgvraag ‘Wat betekent dat?’ als hij een antwoord krijgt dat hij niet begrijpt.
Is het niet redelijk om van een verzekerde te verwachten dat hij weet welke risico’s hij met zijn budgetpolis loopt
Op Twitter stelde John Hoenen van Reos dat mensen die voor een budgetpolis kiezen bewust financiële risico’s lopen. Over dat woord ‘bewust’ valt te twisten. Hoenen blijkt dat zelf trouwens ook te doen, want hij pleitte in een volgende tweet voor onderzoek naar het kennisniveau van mensen die voor een budgetpolis kiezen. Hierbij gaf hij de hypothese dat velen geen zicht hebben op de risico’s die ze lopen. Dat zou zomaar waar kunnen zijn. Is het dan niet een mooie taak voor de Patiëntenfederatie om ze daarop te wijzen? Met andere woorden: heeft die niet net zo goed als de verzekerde en de zorgverzekeraar een verantwoordelijkheid in dit verhaal?
8 reacties
Er lopen mijns inziens twee dingen langs cq door elkaar. Mw Veldman heeft wel een punt als ze stelt dat het voor de patiënt ondoorzichtig is. Er zijn veel polissen en de verschillen zijn niet direct duidelijk; veel patiënten hebben niet de mogelijkheid (tijd, gebrek aan kennisniveau, gebrek aan bewustzijn) om zich in alle polisvoorwaarden te verdiepen. Maar van de andere kant is deze kritische consumentenhouding wel inherent aan het stelsel zoals het beoogd is te werken: de verzekeraar koopt in, biedt op grond van die inkoop verschillende polissen met verschillende prijzen aan. En de patiënt kiest op grond van wat hij belangrijk vindt de bijbehorende polis waarbij meer keuzevrijheid en meer dekking, duurder zal zijn (in theorie, in de praktijk blijkt dat al niet te kloppen). Groot probleem met dit stelsel is dat de betrokken partijen zich niet als marktpartijen gedragen. Ze willen of kunnen dat niet.
Sjaak
18 juni 2018 / 16:50De prijsverschillen tussen die polissen zijn niet altijd zo groot nee. Het gaat vooral om de inhoud en ik verbaas mij hoe slecht een deel van de verzekerden daar blijkbaar naar kijkt.
Frank van Wijck
18 juni 2018 / 17:46Jazeker Frank,
Ook Patiëntenfederatie Nederland heeft hier een taak in. En dat nemen we serieus. We vertellen mensen dat ze goed naar hun polis moeten kijken en raden hen af een budgetpolis te nemen.
https://www.patientenfederatie.nl/nieuws/blijf-weg-van-budgetpolis
en ook:
https://www.patientenfederatie.nl/images/stories/dossier/Zorgverzekering/ZNBudgetpolis.pdf
Maar dat neemt niet weg dat wij vinden dat zorgaanbieders ook een taak hebben. Wij vinden dat zorgaanbieders bij het eerste telefoongesprek met een nieuwe patiënt erop moeten wijzen dat de patiënt moet controleren of deze zorgverlener wel is ingekocht.
Dat geldt ook voor de huisarts die een patiënt doorverwijst.
Daar komt bij dat veel vrijgevestigde zorgaanbieders weten hoeveel zorg ze per verzekeraar mogen leveren. Het is toch niet meer dan logisch dat je dan aan een nieuwe patiënt vraagt waar hij of zij is verzekerd? Want als dat is bij een verzekeraar van wie het plafond al is bereikt, moet je dat je patiënt vertellen. Dan kan die zelf de afweging maken of hij deze kosten wel of niet wil dragen.
En natuurlijk moet de patiënt bij twijfel ook zijn verzekeraar bellen, maar ook dan helpt het als de zorgverlener hem daar aan herinnert. Want ook de zorgverzekeraar weet pas dat je ongecontracteerde zorg hebt gehad als het al te laat is.
Thom Meens
19 juni 2018 / 11:34Bedankt voor je heldere uiteenzetting Thom. Ik begrijp je standpunt maar vraag me alleen wel af of het jullie taak is een bepaald type polis af te raden. Is wijzen op de mogelijke gevolgen niet voldoende?
Frank van Wijck
19 juni 2018 / 17:45Ook bij vrijgevestigden geldt dat je als zorgaanbieder een gedeelte van de rekening bij die polishouder kan declareren. Stel dat een ZV 90% NZA betaalt maar de budgetpolis 70% NZA vergoedt dan is 20% van de uiteindelijke kosten voor de budgetpolishouder. In de GGZ bijvoorbeeld kan je vooraf niet exact zeggen wat de uiteindeiljke rekening wordt. Die is namelijk afhankelijk van classificatie en behandelduur en daarmee pas achteraf duidelijk. Kan bij een volledig jaar zorg SGGZ oplopen tot honderden euro’s bovenop het eigen risico.
Alberts
19 juni 2018 / 19:53En informeer je patiënten hierover ook voorafgaand aan de behandeling?
Frank van Wijck
19 juni 2018 / 22:14FvW,
de enige informatie die je kan geven is, dat er afhankelijk van de classificatie en duur behandeling, bijbetaald zal moeten worden. Maar je kan geen bedragen noemen.
Alberts
20 juni 2018 / 09:21Nee, ik snap dat je geen bedragen kunt noemen. Wat ik bedoelde is: waarschuw je patiënten voorafgaand aan de behandeling dat hen die mogelijk geld kan gaan kosten?
Frank van Wijck
20 juni 2018 / 09:39