Goede nachtrust
Een blik op de wekker. Het is 22.10 uur. Eindelijk een keer op tijd in bed. Eindelijk een keer ruim acht uur slaap. Nou ja, dat is het plan. Maar het lukt niet. Ik blijf draaien. Sla de dekens terug, trek ze weer over me heen, sla ze weer terug. Als ik opkijk, is het 23.20 uur. Even later zie ik het 00.00 uur worden. Ik check mijn telefoon. Om 00.30 uur ga ik maar eens naar de wc. Om 01.15 uur neem ik nog maar eens een slok water.
Je hebt mensen die hun kussen maar hoeven te zien en ze vallen in slaap. Tot die categorie behoor ik (helaas) niet. Ik kan niet aan niks denken. En soms is het hoofd gewoon te vol. Te veel gedachten. Als je dan ook nog heel graag wíl slapen, dan lukt het zéker niet.
“Soms is het hoofd gewoon te vol.
Te veel gedachten.”
Het is vast herkenbaar voor velen van jullie. Want als (para)medisch student heb je veel aan je hoofd. Dat werd me eens te meer duidelijk toen ik in een videogesprek zat met tandheelkundestudent Hadiel en fysiotherapiestudent Jarno (zie pagina 14). Totaal verschillende studies, maar ze hadden meer overeenkomsten dan gedacht.
Leuke én minder leuke. Zo heeft Jarno stress om de loting voor een stageplek. ‘Je merkt dat studiegenoten een beetje vals worden.’ En zit Hadiel soms in een soort van survival mode. ‘Dat je vergeet hoe je je voelt.’ Met 40 graden koorts gaat zij gewoon naar de uni, want anders moet ze in de zomer een vak inhalen. Als je dit hoort, is het niet verwonderlijk dat er zoveel studenten met burn-outklachten rondlopen.
Klachten die ook veel voorkomen onder medici die aan het begin van hun loopbaan staan. Voor die young professionals zijn VvAA, De Jonge Specialist, LAD en LOVAH de beweging Zin in Zorg gestart (zie pagina 18). Doel: mentaal fitte dokters die met plezier naar hun werk gaan. Een mooi streven, dat tegelijkertijd toch eigenlijk de normaalste zaak van de wereld zou moeten zijn.
Ik hoop dat jullie de vruchten van Zin in Zorg uiteindelijk kunnen plukken. En dat het leidt tot minder stress, meer plezier én een goede nachtrust.