Hardleers

Er is geen reden tot optimisme, stelt de Inspectie voor Gezondheidszorg en Jeugd. De kwaliteit van zorg in particuliere klinieken voldoet in een groot aantal gevallen niet en hierin valt ook geen verbetering te bespeuren. Het is aardig van de Inspectie om het rapport waarin ze deze gang van zaken beschrijft heel positief Gezond vertrouwen te noemen, maar de titel Hardleers was meer op zijn plaats geweest. Hoe lang moet je aardig blijven voor mensen die niet naar je willen luisteren?

De problemen hebben betrekking op de usual suspects infectiepreventie en medicatiecontrole. Vooral in klinieken zonder operatiekamer blijft de kwaliteit van de infectiepreventie achter, constateert de Inspectie. Blijkbaar denken die klinieken dus: zolang we niet in de patiënt snijden zal het niet zo’n vaart lopen. Dat is triest. Tegelijkertijd weten we dat dergelijke klinieken geen alleenrecht hebben op gebrekkige infectiepreventie. Ook binnen de ziekenhuizen blijft het een probleem. Het rapport dat de Inspectie hierover schreef, kreeg een titel mee die wat meer hout snijdt: Infectiepreventie, een kwestie van gedrag en een lange adem. In die titel schemert iets door van irritatie: ‘We moeten wel ontzéttend veel geduld met ze hebben’.

Hoe lang moet je aardig blijven voor mensen die niet naar je willen luisteren?

Misschien is eens een forse uitbraak nodig om een kliniek of een ziekenhuis met de neus op de feiten te drukken. Arts infectieziektebestrijding Peter Schrooders merkte vorig jaar in een interview dat ik met hem had op dat een uitbraak aanpakken veel duurder is dan infectiepreventie toepassen. “Een uitbraak bestrijden kan in het ergste geval, als het langdurig is, wel meer dan een half miljoen euro kosten”, zei hij. Nu had hij het hierbij over verpleeghuizen, maar ook voor klinieken en ziekenhuizen zullen de kosten van uitbraakbestrijding fors zijn. Voor een half miljoen kun je een hoop zinnig infectiepreventiebeleid ontwikkelen en implementeren.