Heerlijk on-Hollands Maastricht

Haar hart maakt altijd een sprongetje zodra ze het Maasdal en de Sint Pietersberg weer ziet. Modejournalist Cécile Narinx brengt een ode aan Maastricht, de stad waar ze graag en zo vaak als mogelijk komt ‘omdat álles er zo heerlijk is’.

Tekst: Cécile Narinx | Beeld: Shutterstock

Hoe mooi, bijzonder en weldadig Maastricht is, weet ik pas sinds ik er niet meer woon. Dat is alweer dertig jaar, wat betekent dat ik drie decennia de tijd heb gehad om mijn heimwee naar Maastricht op te poetsen. Als geboren en getogen Maastrichtse kom ik er graag terug, zo vaak mogelijk. Een groot geluk: mijn ouders wonen nog steeds in het huis waar ik ter wereld kwam – in het Jekerdal, aan de voet van de Sint-Pietersberg. Mijn zussen wonen met hun gezinnen aan de rand van de stad en sinds een jaar woont ook mijn dochter, student aan de Hotel Management School in de Limburgse hoofdstad, op vijf minuten fietsen van haar grootouders.

Reuring 

Ik weet niet of iemand het herkent, maar als ik per auto naar Maastricht rijd, gaat mijn hart open op de plek even voorbij Maastricht Aachen Airport, als het Maasdal zichtbaar wordt en links in de verte de Sint Pietersberg en de Observant opdoemen. Het glooit er zo heerlijk on-Hollands, het belóóft zoveel: levenslust, lekker eten, reuring. 

Per spoor aankomen heeft ook z’n charme, omdat Maastricht Centraal een echt eindstation is, de trein kan eenvoudigweg niet doorrijden. En waarom zou je ook verder willen reizen? 

Pal voor het station ligt stadsdeel Wyck, dat ik in mijn hart gesloten heb omdat mijn vader en zijn moeder, mijn bomma, er geboren zijn. Wyck is chic, en dat rijmt als je het goed uitspreekt. Het is er minder druk dan in het centrum nabij het Vrijthof, maar vol met uiterst smaakvolle cafés, brasseries, hotels en boetieks. Een deel is traditioneel en historisch, maar nabij kunstmuseum Het Bonnefanten en het Centre Céramique is er internationale nieuwbouw te bewonderen, met een brede avenue en een groot open plein – laat niemand beweren dat er in Maastricht alleen maar oude stenen liggen. 

Vrijthof

Zelf loop ik het liefste de Maas over via de oude brug, dan links via het pleintje met de Mestreechter Geis de Stokstraat in (even kijken wat er bij Kiki Niesten in de etalage hangt) om halt te houden op het Onze Lieve Vrouweplein, wat mij betreft een veel fijner terras dan het Vrijthof. Wat zo heerlijk is aan Maastricht: alles, van de terrasstoelen en de plantenbakken tot de madammen met kalbeskes, en van de gevels tot de teskes koffie zijn er picobello verzorgd. Op de menukaarten staat doorgaans een avontuurlijker, internationaler en deftiger aanbod dan in de rest van het land. Dat weten Maastrichtenaren donders goed. Dat is ook een beetje het paradoxale: enerzijds voelen ze zich een beetje genegeerd of gekleineerd door de hoge heren in het Westen, anderzijds zijn ze reusachtig chauvinistisch en vinden ze hun eigen stad en levensstijl vér verheven boven die in de Randstad. 

Vijf favoriete adressen van de auteur

  • Kiki Niesten, Stokstraat 28-32  
    De allermooiste modewinkel van Nederland
  • Bakkerij Hermans, Zakstraat 9  
    Vooral de rijstevlaai met volle melk is goddelijk
  • Le Fernand, Stenenbrug 6 
    Klein, intiem eetcafé met puike spijs- en wijnkaart
  • Marres, Capucijnenstraat 98
    Expositieruimte én restaurant, in de zomer eet je in de tuin
  • Café Lure, Grote Looiersstraat 7 
    Rustig terras nabij de oude stadsomwalling

Arrogant? Een beetje, maar het mooie van het katholicisme is dat alle zonden je vergeven kunnen worden. Als het kan, ga ik dus braaf een kaarsje opsteken bij de Sterre der Zee [genadebeeld van Maria, red.] en loop ik de Onze Lieve Vrouwe Basiliek binnen. Zo streng als protestantse kerken kunnen zijn, zo vriendelijk is ‘Slevrouwe’.

Zeker, er valt genoeg te mopperen over de katholieke kerk, maar Limburg heeft er ook veel aan te danken: de liefde voor versieren en vereren, de troost van devotie, beelden, schilderijen en muziek. Niet alleen van het kerkorgel, maar zeker ook blaosmeziek van de harmonie die uitrukt als een processie door de straten trekt. Bofkonten die Maastricht op 10 mei bezoeken, kunnen zelfs achter de stoet aan om een openluchtmis bij de Sint-Servaasbron even buiten de stad mee te maken.

Voor smulpapen 

Andere bedevaartsoorden, maar dan voor smulpapen, zijn bakkerijen als De Bisschopsmolen, Peter Lemmens en Matthieu Hermans, waar de vlaai opperbest is. Een uiteraard het beroemde Café Sjiek, waar ze goddelijk lekker zuurvlees serveren. 

Van Café Sjiek is het nog een kwartiertje wandelen naar mijn ouderlijk huis, maar wie onder aan de Sint Pietersberg linksaf slaat, kan via de kerk van Sint-Pieter boven naar uitspanning Slavante lopen (ook tiptop vlaai en zuurvlees), en dan dóór: over het bergplateau, langs de spectaculair diepe mergelafgraving en de oehoevallei door het bos richting het Belgische Kanne, om dan via Chateau Neercanne uit te komen bij mijn ouderlijk huis. Daar zijn de vlaai, het zuurvlees en de frieten het allerállerlekkerst, want door mijn moeder gemaakt. Maar dat adres houd ik toch écht geheim. 

TEFAF

Ieder jaar in maart weten kunstliefhebbers van over de hele wereld de weg naar MECC Maastricht te vinden voor TEFAF. Dit jaar vindt deze prestigieuze kunstbeurs plaats van 7 tot en met 15 maart. De redactie mag onder de lezers van Arts en Auto voor het laatste weekend 5 x 2 TEFAF-toegangskaarten (t.w.v. € 40,- p.p.) verloten. Loot u mee? Stuur dan een mail vóór 10 maart naar verloting@artsenauto.nl Vergeet niet in de mail uw VvAA-lidnummer te vermelden.

Lezersarrangement

Lezersarrangement

Speciaal voor de lezers van Arts en Auto biedt QL Hotels & Restaurants een arrangement in het Kruisherenhotel Maastricht, een vijfsterren-designhotel in een voormalig 15e-eeuws kloostercomplex in het centrum van de stad. Zie Ledenvoordeel.

Delen