Help, de dokter verzuipt

Een op de acht medisch specialisten ervaart aan burn-out gerelateerde klachten. Dat heeft directe gevolgen voor de patiëntveiligheid. Hoe komt het en is er wat aan te doen? “Als je zegt dat het niet goed met je gaat, vinden collega’s je dan nog wel een goede dokter?”

Tekst: Rineke Wisman | Beeld: Shutterstock

Tien tot vijftien procent van de medisch specialisten in Nederland loopt rond met een verhoogd burn-outrisico. Een op de acht medisch specialisten (12,4 procent) ervaart aan burn-out gerelateerde klachten. Dat bleek uit het Nationaal Welzijnsonderzoek Zorg uit 2014 (onder 1241 VvAA-leden) en een daaropvolgende quickscan van VvAA en Triple i (onder 2810 VvAA-leden) in 2015.

Het welzijnsonderzoek focuste op de bezieling van zorgverleners. Die is er volop, maar er is ook een andere kant aan deze medaille. Erik Drenth, tot afgelopen jaar werkzaam als directeur Risicomanagement voor de gezondheidszorg bij VvAA, schrok van de cijfers en vertaalde ze door naar de ziekenhuispraktijk. Drenth: “Een op de acht medisch specialisten; dat zijn er gemiddeld 25 per ziekenhuis. Aangezien het merendeel van die artsen gewoon aan het werk is, heeft dat gevolgen voor de zorg en voor de patiëntveiligheid.”

[Tweet ““Als je zegt dat het niet goed met je gaat, vinden collega’s je dan nog wel een goede dokter?””]

Drenth werkte deze gedachte uit in een onderzoek. Voor zijn master risicomanagement aan de Universiteit Twente onderzocht hij de relatie tussen burn-out bij jonge medisch specialisten en patiëntveiligheid en welke interventies mogelijk kunnen bijdragen aan risicobeheersing. Zijn hypothese: “Als je de klachten vroeg herkent en bespreekbaar maakt, voorkom je langdurige uitval en kun je potentiële risico’s voor de patiënt beter beheersen.”

Een zoekopdracht in de database Pubmed met de termen ‘burn-out’ en ‘healthcare’ leverde meer dan 3000 hits op. Drenth vond tien onderzoeken met een specifieke relatie met patiëntveiligheid. “Uit al deze onderzoeken bleek: hoe hoger de burn-out-scores, dus hoe slechter iemand zich voelt, hoe meer zelf gerapporteerde medische fouten en hoe lager de artsen zelf de kwaliteit en de veiligheid voor patiënten beoordeelden.” De artsen noemden daarbij als voorbeelden het onvoldoende bespreken van behandelopties, het onvoldoende beantwoorden van vragen van patiënten, ontslag uit het ziekenhuis zonder goede diagnose, maar ook ‘ernstige fouten’ met consequenties voor de patiënt. Drenth: “Een Zwitsers onderzoek onder ic-teams laat zien dat een hoge score op de vermoeidheidsdimensie van burn-out samengaat met een hoger sterftecijfer op de intensive care.”

Lees verder (pdf).

AA05-2016p016-018

Delen