Hendrika van Drie-van der Bolt (1958 – 2020)

Op 10 januari overleed op 61-jarige leeftijd parodontoloog Hendrika ‘Hendrike’ van Drie-van der Bolt. Zij was onder meer hoofdbestuurslid van de KNMT. “Kwaliteit, interesse en empathie waren haar basis.”  

Tekst: Wout de Bruijne | Beeld: Bas de Meijer 

Na de middelbare school in Zeist studeerde Hendrike van Drie vanaf 1979 tandheelkunde in Utrecht. Hierna, in 1985, werd zij stafmedewerker bij de vakgroep parodontologie aan de tandheelkundige faculteit van de UvA, later ACTA. Na een jaar kwam daar de functie Chef de Clinique vakgroep implantologie bij. In 1994 verliet Van Drie het ACTA en richtte zij de Praktijk op voor Parodontologie en Implantologie Maastricht (PPIM). Deze praktijk had zij tot aan haar overlijden. Daarnaast bekleedde zij diverse functies zoals bestuurslid van Stichting Register Preventieassistenten, voorzitter van de sectie Parodontologen bij de Nederlandse Vereniging van Parodontologie (NVvP) en voorzitter van de internationale commissie Oral Health binnen the Council of European Dentists (CED). 

Vanaf 2009 was Hendrike van Drie zeven jaar lang lid van het hoofdbestuur van de KNMT; het laatste jaar was zij waarnemend voorzitter van die beroepsvereniging. 

In 2010 overtuigde zij tandarts en oud-voorzitter van de NVvP, Maren de Wit, te solliciteren als bestuurslid bij de KNMT. De twee kenden elkaar van een eerder project voor de NVvP. De Wit: “In de tijd bij de KNMT ontwikkelde zich een vriendschap waarbij we soms ook samen met onze partners – Van Drie trouwde in 2012 met Frank van der Bolt –
reizen maakten. Daarbij zag ik wat van de onzekerheden die Hendrike ook kende, hoewel zij naar buiten toe altijd vastberaden en doelgericht overkwam. In die vasthoudendheid kon zij ver gaan, maar altijd met kwaliteit, interesse en empathie als basis.” 

Blijmoedig, bedrijvig en sociaal geëngageerd

Hoewel ze haar praktijk in Maastricht met plezier alleen runde met ‘haar mondhygiënistes, assistentes en eigen technieker’, vroeg zij in 2016 toch parodontoloog Erik Meijer toe te treden tot de praktijk. Meijer spreekt van een prettige samenwerking met een ‘blijmoedige, bedrijvige en sociaal geëngageerde collega’. “Dat laatste bleek ook toen Hendrike als voorzitter van Rotary Heerlen – ze was in 2016 de eerste vrouwelijke president van Rotary – onvermoeibaar sociale projecten op touw zette.” 

Lang duurde de samenwerking bij PPIM niet. In 2017 werd bij Van Drie een hersentumor geconstateerd. Na een geslaagd lijkende hersenoperatie was de aandoening in 2019 toch terug en moest zij haar werk definitief staken. Meijer kon de PPIM als verwijsinstituut in Maastricht voortzetten, “mede dankzij de solide en goed geprotocolleerde basis die Hendrike hier vestigde als parodontoloog en implantoloog.”

Haar pensioen bij haar praktijk heeft parodontoloog Van Drie niet gehaald en ze heeft ook niet samen met haar man Frank daarvan kunnen genieten in hun gerenoveerde oude molen in Norman-
dië. 

Wat voor de nabestaanden blijft, zijn warme herinneringen aan een ‘waardevolle collega en lief mens’.

Delen