Het is tijd voor vakmanschap
Ook GroenLinks is de discussie over de dure weesgeneesmiddelen niet ontgaan. De partij lanceert daarom een driepuntenplan. Onderdeel daarvan: transparantie over de ontwikkelingskosten van medicijnen, onafhankelijke informatie en sterker Europees toezicht op illegale prijsafspraken.
Temidden van die discussie, luidt de topman van Mediq apotheken de noodklok. De winst van zijn bedrijf was in het tweede kwartaal van 2012 met 0,8 miljoen euro fors lager dan in 2011. Toen bedroeg de winst nog 6,7 miljoen euro. Volgens topman Hans Janssen lijdt zijn bedrijf verlies op de helft van de geneesmiddelen die het aan klanten levert. Dit komt doordat de geneesmiddelenprijzen in de afgelopen jaren zijn gedaald. Mediq pleit voor een ander bekostigingsmodel: introductie van een vaste prijs per middel en afschaffen van de margevergoeding.
Ik denk aan de apothekers die zich tegenwoordig veelal marktkoopman voelen. Elke dag alleen maar doosjes met pillen schuiven. Dat is toch een beetje zoals de journalist die alleen maar ANP-berichtjes copy-past. Of de fietsenmaker die lekke banden niet meer plakt, maar gewoon vervangt.
In 2011 bedroeg het aantal eigen bereidingen in de openbare apotheek slechts 2,4 procent, blijkt uit cijfers van de Stichting Farmaceutische Kengetallen. 60,6 procent van de verstrekte middelen was generiek, 30 procent een specialité.
Inhakend op de bevindingen van de NOS, dat een weesgeneesmiddel na bemoeienis van de industrie 50 keer duurder werd, zou ik zeggen: het is tijd voor vakmanschap. Apothekers zoeken al langer naar een meer betekenisvolle invulling van hun vak. En dit zou de oplossing kunnen zijn. Laat ze weer zelf pillen draaien. Zeg nou zelf: u staat toch liever met een veiligheidsbril op in een lab, dan met uw keurige blouse op een borrel van de lokale ondernemersvereniging?
1 reactie
“”Inhakend op de bevindingen van de NOS, dat een weesgeneesmiddel na bemoeienis van de industrie 50 keer duurder werd, zou ik zeggen: het is tijd voor vakmanschap. Apothekers zoeken al langer naar een meer betekenisvolle invulling van hun vak. En dit zou de oplossing kunnen zijn. Laat ze weer zelf pillen draaien. Zeg nou zelf: u staat toch liever met een veiligheidsbril op in een lab, dan met uw keurige blouse op een borrel van de lokale ondernemersvereniging?”
Daan Marselis is slecht op de hoogte. De Geneesmiddelenwet naar EU model voorziet juist in zijn idee om de apotheek weer haar centrale plaats in de gemeenschap te geven en de apotheker zijn werk te laten doen; productie van niet geregistreerde middelen mag alleen in de apotheek voor de eigen populatie.
Alle belangengroepen stemden in met deze nieuwe Geneesmiddelenwet.
Maar dan kwam het Ministerie van Financien tot de ontdekking dat de kosten van de farmaceutische zorg mogelijk niet meer zouden kunnen dalen; centrale bereiding van niet geregistreerde middelen zou onmogelijk worden, per regio zouden er apotheken moeten blijven die nog konden bereiden en per apotheek zouden er meerdere apothekers moeten werken om e.a. mogelijk te maken.
Dus kwam er een Convenant tussen ZN, ZN-leden, KNMP, IGZ en VWS om de Geneesmiddelenwet te omzeilen. Een gedoogconvenant.
Sinds Volendam en Enschede zou Nederland niet meer gedogen zeiden politici, ambtenaren en onafhankelijke toezichthouders.
Dat was dus gelogen.
Handhaving van de Geneesmiddelenwet zou de positie van de openbare apotheek, de klassieke apotheek, tot 2012 de benchmark van de toezichthouder NZa, versterken en de kwaliteit en bereikbaarheid en toegankelijkheid van de zorg aanmerkelijk verbeteren.
En dat is niet gelogen.
ANH Jansen
9 augustus 2012 / 19:07