Het leefstijlcomplex

Ouderen kunnen hun leefstijl verbeteren via eHealth, concludeert neuroloog Edo Richard op basis van onderzoek. Maar daarmee is nog niet gezegd dat het voordeel hiervan daadwerkelijk kan worden benut of voor langere termijn beklijft. Richard stelt immers ook dat korte onderzoeken vaak grote effecten laten zien, maar dat die effecten bij lang lopende onderzoeken veel kleiner zijn. Bovendien: de motivatie voor interventies neemt af naarmate de leeftijd vordert.

Het is slechts één van de problemen met leefstijlinterventies die werd benoemd tijdens het vierde congres van Lifestyle4Health. Hoogleraar vitaliteit in een verouderde populatie David van Bodegom legde een fundamenteel probleem bloot met zijn onderzoek naar het verouderingsproces van mensen in westerse landen en mensen die op het Ghanese platteland wonen. Bij die laatste groep komen ouderdomsziekten extreem weinig voor en het geheim zit in de leefstijl. Maar wij westerse mensen wonen niet in Ghana en we gaan ook niet op grote schaal structureel de Ghanese leefstijl omarmen.

‘De motivatie voor leefstijlinterventies neemt af naarmate de leeftijd vordert’

Dit neemt niet weg dat het waardevol is, zoals Van Bodegom stelt, om de focus te verleggen van symptoombestrijding met medicatie naar preventie met prikkels die ons aanzetten tot meer bewegen en gezonder eten. Maar is hierin een mooie taak weggelegd voor de overheid, zoals hij stelt? Een gezonde leefstijl moet permanent worden volgehouden en moet passen in de dagelijkse routine. Dat kan een overheid slechts in beperkte mate regelen, mensen moeten het vooral zelf doen. Een benadering vanuit volksgezondheidsperspectief, zoals Van Bodegom voorstelt, is daarbij een goed uitgangspunt. Maar áls de overheid hierin een succesvolle rol wil vervullen, vraagt dit om een brede interpretatie van dat begrip volksgezondheidsperspectief, waarin scholing, huisvesting en bestaanszekerheid kernbegrippen zijn. Samenwerking over meerdere ministeries heen dus, en meerdere kabinetsperiodes.

Delen