Hoe dan?!
Ik weet niet hoe het u verging, maar ik kreeg spontaan een ‘wegtrekkertje’ toen onlangs het concept Integraal Zorgakkoord (IZA) uitlekte en duidelijk werd dat thuis- en huisartsenzorg zich mogen voorbereiden op nieuwe bezuinigingen. Kennelijk deels ingegeven door het niet uitgeven van de budgetten in de afgelopen jaren (hoe zou dat toch komen?).
Onbegrijpelijk nieuws. Hoezo gaan we zagen aan de twee – toch al wankele – pijlers onder onze basiszorg? En: hoe verhouden deze voorgenomen kortingen zich tot dat andere Haagse voornemen: nóg meer mensen nóg langer thuis behandelen, verplegen en laten wonen? Hoe dan?! ‘Gezellig’ met een robot als zorgprofessional in huis of zo?
Sinds 1985 loop ik mee in de gezondheidszorg. Ik begrijp de uitdagingen van de verschillende overheden die te maken hadden (en hebben) met het betaalbaar en op peil houden van onze gezondheidszorg tegen een achtergrond van steeds meer aanbodgestuurde vraag én vergrijzing.
‘Geen medicatie, geen pomp, geen thuiszorg en dus niet kunnen sederen’
Heus, ik snap het. Ik begrijp alleen niet dat vastgehouden wordt aan keuzes die ooit, met de goede intenties, gemaakt zijn maar die al een hele tijd slecht uitpakken. Zeg gewoon: die ‘zorgmarkt’, met zijn doorgeslagen efficiency en te ver doorgevoerde en dure controleslagen, bracht hier en daar wat goeds, maar blijkt onderaan de streep vooral de kwaliteit van zorg uit te hollen en dus moeten we naar een ander model. Geef toe dat het opdoeken van de verzorgingshuizen geen goed plan was toen bleek dat het onmogelijk was de thuiszorg op een bijpassend niveau te brengen en te houden.
Recent gaven twee Nederlandse huisartsen aan dat zij niet bij machte waren geweest fatsoenlijk palliatief te sederen: geen medicatie, geen pomp en geen thuiszorg. In dezelfde week lekte ook het concept-IZA uit. Om vele redenen zou ik niet in de schoenen van onze beleidsmakers willen staan, maar van deze combinatie lopen mij de rillingen over de rug. We móeten onze overheid helpen inzien dat het niet alleen anders moet, maar ook anders kán. En daarna moeten we helpen uitvoeren. Want dat moet ook.
Marjan Enzlin, hoofdredacteur
m.enzlin@artsenauto.nl
1 reactie
Waarom wordt er zo moeilijk gedaan over euthanasie.
Als iemand al diverse malen aangegeven heeft er helemaal klaar mee te zijn en va wege zijn ziekte verder niet meer behandeld wil worden en euthanasie verklaring heeft getekend en ook duidelijk de reden zijn,waarom dan toch door willen gaan met doorbehandelen.
Net zolang door willen gaan met behandelingen tot de koek op is en een patiënt alleen maar lichamelijk en tot slot ook nog eens geestelijk er onder lijdt.
Naar een psycholoog oid stappen heeft geen zin, helpt je echt niet van je kwaal of kwalen af
Een arts is geen tovenaar dus elke pil ed is voor hen ook maar een gok.
Wat ik schrijf gaat om mijzelf.
Reumatoloog ziet door behandelen wel zitten, maar ik,naar 2 jaar niks anders dan ziek op bed of op de bank liggen en probeer deze pil maar ,niet meer.
Kwaliteit van het leven heb ik al niet eens meer.
Door de uitspraak van de reumatoloog is mijn eigen verzoek en geen ingeving om euthanasie op hold gezet.
Reumatoloog en de huisarts weet van mijn euthanasie aanvraag al langer af. Huisarts al voor een aantal maand geleden.
In tussentijd verzwakt ik steeds meer.
Dan maar de hand, heb dus heksenhanden amper te gebruiken, aan jezelf slaan? Is dat het doel van een arts? Of je voor gek laten verklaren terwijl je met volle verstand het verzoek meerdere malen heb aangekaart?
Ben 62 jaar,man
En 2 jaar lang ,nu nog steeds,als kluizenaar geleefd.
Wat dit met je eigen gezin doet wetten de artsen ook.
Door tegenwerking Reumatoloog krijg ik vooralsnog geen euthanasie toegekend.
Hoelang moet dan het lijden nog doorgaan terwijl de wens im te sterven bij mij al maanden aanwezig is.
Zelf al lopen zoeken naar middelen om dan maar de hand aan je zelf te kunnen slaan
Dat werkt de politiek dan wel aan mee.
Denk dat niemand spontaan maar even om euthanasie zal gaan vragen
Iedereen is bang voor de dood.
Maar te veel moeten lijden is humaan mogen sterven het enige wat je nog wil.
Zo sta ik er met volle verstand in..
Rob
25 augustus 2022 / 20:40