Hoe werkt de zorg?

Het platform ‘Zó werkt de zorg’ heeft twee nieuwe boeken gepresenteerd, geschreven door De Argumentenfabriek. Er zijn al meerdere boeken verschenen met duidelijke informatie over ons zorgstelsel. Nu was de publieke gezondheidszorg aan de beurt en het boek over de zorgverzekering.

De schrijvers beogen inzicht te verschaffen in de wijze waarop preventie van ziekte geregeld is in Nederland en hoe de zorg wordt gefinancierd. De boeken worden ondersteund door kaarten met overzichten van geldstromen, wetten en met de taken van iedere betrokken partij.

Er is ontzettend veel informatie gebundeld en wie alle facetten van de publieke gezondheid wil weten, kan hierin veel kennis opdoen. Bijvoorbeeld over preventie voor verschillende doelgroepen, vaccinatie en screening.

Bij het onderwerp zorgverzekering komt ondermeer de Zorgverzekeringswet en Wet langdurige zorg aan de orde, maar wordt ook uitgebreid stilgestaan bij de gezondheidsdriehoek van burgers, zorgaanbieders en zorgverzekeraars.  Aan zorgverzekeraars is de opdracht gegeven om betaalbaarheid, toegankelijkheid en kwaliteit met elkaar te verenigen.

Als aanbieder in de zorg lees ik de feiten zoals over het onderhandelen en keuzevrijheid gekleurd, zo ook bij de stijging van inkomsten van zorgverzekeraars. Maar het boek spoort aan om de rol van ieder goed in acht te nemen.

Het doel van de boeken is aanzetten tot discussie en debat

Ik verwacht nog veel recensies van de informatieve boeken dus beperk ik me tot enkele bespiegelingen. Want dat de boeken aanzetten tot discussie en debat is, naast het verstrekken van informatie, zelfs het doel. Hoe we iedereen bereiken met de publieke gezondheid werd geopperd als dilemma, en of er nog meer ondersteuning van het bedrijfsleven gevraagd kon worden bij preventie van ziekte.

Dat de zijdes van de gezondheidsdriehoek niet gelijk zijn, is voor mij momenteel een feit. Daar pluk ik dagelijks als kleine zorgaanbieder de zure vruchten van. Dat er een spanningsveld leeft binnen de gezondheidsdriehoek is volgens de schrijvers cruciaal in de opdracht van de verzekeraars. De overheid kan hier echter denk ik in bijsturen.

Het overzicht van zorgverzekeraars geeft voldoende stof om te bekijken of het niet eenvoudiger kan. Want dat elke verzekeraar verschillend omgaat met zaken is belastend voor de zorgaanbieder. Die verschillen maken het juist zo ingewikkeld, zoals bij de inkoop van prestaties en bij de keuze van de juiste polis. Wat winnen we met concurrentie in de zorg en wat hebben we verloren? Werkt het stelsel zoals het bedoeld is of komen er scheuren in de toegankelijkheid en betaalbaarheid. En wie kan echt iets zeggen over kwaliteit?

Solidariteit in de zorg is een belangrijk aspect in Nederland. Het overgrote deel van de financiële inbreng van een volwassene komt niet uit de premie maar uit de inkomensafhankelijke bijdrage. Schrik niet, maar in totaal komen we in 2019 uit op € 5.490,- per volwassene. Dat we duurzaam omgaan met de zorg is zeer belangrijk. Ik lees dat de kosten van de zorg stijgen door inflatie en stijgende lonen, maar zeer zeker ook door vergrijzing en wetenschappelijke vooruitgang. Die laatste twee versterken elkaar zelfs.

Discussies over besteding van de zorggelden zijn belangrijk. En net als met voetbal heeft ieder in Nederland een mening over de zorg. Wanneer de informatie bij zou kunnen dragen aan gefundeerde discussies en meer verbinding van preventie en curatie is er al veel bereikt. Vereenvoudigde informatie voor ieder blijft belangrijk. Want net als bij buitenspel, zal het éénmaal uitleggen van het begrip restitutie en wie het basispakket samenstelt vaak niet voldoende zijn.

Delen