Voorlopig niet (te) stoppen

Waar de één een leven lang naar zijn pensioen toewerkt, moet de ander er niet aan denken al te moeten stoppen met werken. Drie (bijna) zeventigers vertellen waarom.

Tekst: Andrea Linschoten

Voor kaakchirurg Lex van Gool (69) is de oplevering van de nieuwbouw van de Isala klinieken in Zwolle een mooi moment om zijn werkzaamheden af te bouwen. Na meer dan tien jaar betrokken te zijn geweest bij de fusie en de nieuwbouw, zit zijn taak erop.

“Eigenlijk had ik alles geregeld om op mijn 60ste met pensioen te gaan. Maar ik stond nog zo midden in het leven, ik was gezond en had voldoende energie; het was niet het moment om te stoppen. En in 2008, toen ik 65 werd, hebben mijn maten mij gevraagd om als maat aan te blijven. Zij vroegen aan mijn vrouw: ‘Je wilt hem toch niet de hele week thuis hebben?’. De maten hebben toen een brief naar de raad van bestuur geschreven om dit te regelen. Dat is toch een geweldig compliment! Ondertussen is de maatschap uitgegroeid naar acht maten, ieder met een eigen aandachtsgebied. Het is geweldig om samen te werken met collega’s met zo veel potentie.

Ik ga het werk vast missen. Maar na september zal ik heus nog weleens bijspringen; bij ziekte of vakantie kan ik een spreekuur overnemen. Ik ben net weer geherregistreerd, dus dat is geen probleem.

 Financiële tips

Stem uw financiële situatie niet af op het langer doorwerken. Zo houdt u de vrijheid om op elk gewenst moment uw werkzaamheden (verder) terug te brengen, of alsnog volledig te beëndigen. Meer financiële tips leest u hier.

Het nieuwe Isala is een schitterend ziekenhuis geworden. Ik heb enorm veel plezier beleefd als voorzitter van de Stuurgroep bouw. Voor mij was het geweldig om dat hele proces mee te maken. Daarom is dit een mooi moment om afscheid te nemen. Ik werk nog een paar maanden en kan dan mijn witte jas in het nieuwe ziekenhuis aan de kapstok hangen.”

Lees verder (pdf).

07-2013p048-049

Delen