Huis en auto delen

Ik kom net terug van een stedentrip met overnachtingen in een particuliere kamer. Heel gastvrij en veel goedkoper dan de lokale hotels. Dat is natuurlijk van alle tijden, maar tegenwoordig regel je dat via airbnb.nl. Een app met recensies van andere gasten geeft een prima idee van wat je te wachten staat. Internet brengt vraag en aanbod veel makkelijker bij elkaar dan VVV’s en bemiddelingsbureaus. Weg met de uitzendbureaus, makelaars en reisbureaus; aanbieder en koper kunnen elkaar zonder tussenpartijen ook wel vinden. Dat verkondigden internetgoeroes nog niet zo lang geleden. Maar het tegendeel is gebeurd. Airbnb – geschatte beurswaarde 8 miljard euro – neemt in veel gevallen 13 procent van de huur, de helft meer dan reisbureaus op een hotelboeking verdienen. Uber, een snorders-app die 14 miljard waard is, vraagt 20 procent van een ritje. Amazon (175 miljard) neemt de helft van de verkoop van e-books, meer dan een boekhandel krijgt voor papieren boeken. Internet heeft nieuwe tussenpartijen voortgebracht, die zo groot zijn dat je er als kleine verhuurder of verkoper niet omheen kunt.

Internet heeft nieuwe tussenpartijen voortgebracht

Ik heb lekker geslapen in mijn Airbnb-bed. Mijn gastheer sloofde zich uit in de hoop dat ik een goede waardering zou achterlaten op de site. Hij sliep zelf bij een vriend en wilde op deze manier wat bijverdienen voor zijn hypotheek. Dat is riskant, want verzekeraars dekken schade bij dit soort verhuur meestal niet, zo bleek eerder dit jaar uit onderzoek van de Volkskrant. Verenigingen van eigenaren, hypotheekgevers en gemeenten verbieden vaak kamerverhuur.

Zo is er een schare ploeteraars die in een legaal schermergebied centen bij elkaar schraapt dankzij internetbemiddelaars. Taxi rijden zonder vergunning (‘snorren’) is verboden in Nederland, maar – tot het moment van schrijven – nog geen enkele Uber-chauffeur is beboet. De nieuwe internetgiganten zijn zo groot, dat ook de overheid er geen grip op krijgt.