Huisarts, mooiste beroep ter wereld

Jaap Schreuder (69) was 41 jaar lang huisarts in Malden. Zoals alle zorgprofessionals zag ook hij regeldruk, protocollen en administratie in de praktijk toenemen, maar hij had daar weinig moeite mee. “Als de dokter loon naar werken wil, moet hij ook kunnen aantonen dat hij werkt naar loon.”

Tekst: Wout de Bruijne | Beeld: Marcel Krijgsman/DB

“Na vijf jaar dezelfde baan op dezelfde plek moet je wat anders zoeken, langer blijven is ouderwets. Dat heb ik weleens gehoord. Ik ben het daar qua huisartsenzorg niet mee eens. Juist daarin is continuïteit belangrijk. Er is een groot verschil tussen het kennen van een mens en het kennen van een dossier. Voor de mens achter de patiënt heb je veel meer tijd nodig. Al is 41 jaar misschien wat aan de lange kant.

De patiënt-arts relatie is voor mij de essentie van huisarts zijn

Bij mijn pensionering vorig jaar heb ik mijzelf de vraag gesteld hoe ik het in vredesnaam zo lang heb volgehouden. Ik wist het antwoord: huisarts is het mooiste beroep ter wereld. Dat is het voor mij tenminste omdat mensen mij boeien. Ze hebben hun verhalen, bijzonderheden en eigenaardigheden en jij speelt op momenten een rol in hun leven. Soms kun je onheil keren en anders kun je je patiënten bijstaan.”

De patiënt-arts relatie is voor mij de essentie van huisartsenzorg. Dat moet een wederkerige relatie zijn tussen gelijkwaardige deelnemers met onderling respect en vertrouwen. Van jongs af aan ben ik geïnteresseerd in mensen. Ik ging geneeskunde studeren omdat natuurwetenschap mij ook fascineerde. Toen ik afstudeerde, wist ik alles over organen, ledematen en spieren, maar weinig over de menselijke kant van mensen. Daarin werd je toen nog niet opgeleid. Ik zag mijn eerste patiënt pas toen ik m’n kandidaats had en dan nog alleen maar vanuit de collegebanken.

Lees verder: ‘Huisarts, het mooiste beroep ter wereld’ (pdf).