Indecent proposal
Interuniversitair centrum Sioo en managementbureau Boer & Croon concluderen uit onderzoek onder ziekenhuisbestuurders, toezichthouders en headhunters dat het steeds moeilijker wordt om geschikte ziekenhuisbestuurders te vinden. Een anonieme ziekenhuisbestuurder zegt in één adem dat je niet moet willen werken voor je inkomen én dat de Wet Normering Topinkomens een belediging is voor de complexiteit van het vak als bestuurder. Headhunter Freek Mulder (Holtrop Ravesloot & Partners) vindt het zelfs ‘haast een indecent proposal’ om een bestuurder te vragen voor het maximum van een ministerssalaris.
Dat ministerssalaris is 181.000 euro en voor dat bedrag blijken tot op heden nog heel goed ministers te vinden te zijn. Zelfs aan staatssecretarissen is geen gebrek, en die doen het nog voor minder dan ministers. Net als ziekenhuisbestuurders sturen deze ministers en staatssecretarissen grote, complexe organisaties aan. Ze doen het ervoor.
Is bestuurder worden van een ziekenhuis voor € 181.000,- een indecent proposal
Nu is het begrijpelijk dat zittende bestuurders niet staan te trappelen om hun bezoldiging verplicht af te bouwen tot maximaal 181.000 euro. Je went aan een bepaald inkomen en je went er ook snel aan om er je levensstijl daarop in te richten. Maar stel nu eens dat je een jaar of 35 bent en dat je na je eerste succesvolle schreden op het carrièrepad toe bent aan je eerste grote bestuursfunctie. Is bestuurder worden van een ziekenhuis – een bedrijf in een complexe en uitdagende transitieperiode – voor 181.000 euro dan een indecent proposal? Volgens mij is het an offer you can’t refuse om zonder historische bagage – en dus zonder de continuïteit van de organisatie voorop te stellen die aan zittende bestuurders wel kan kleven – die transitie vorm te geven.
Misschien is dit dus wel hét moment om eens fors de bezem te halen door het ziekenhuisbestuurderslandschap.
9 reacties
Goed plan.
Neem dan gelijk de top van de zorgverzekeraars mee.
Men fluistert dat die allemaal ruim boven het bijstandsniveau werken!
E.Kriek
3 mei 2017 / 10:42De vraag stellen is hem beantwoorden.
Natuurlijk zijn er prettige uitzonderingen, maar het algemene beeld van de gemiddelde ziekenhuisdirecteur en degenen die verantwoordelijk zijn voor zijn benoeming (Raden van Toezicht) is ronduit beroerd.
Wie als bestuurder of toezichthouder meent te moeten concluderen dat met dit salaris geen goeie mensen te vinden zijn, diskwalificeert vooral zichzelf en de kwaliteiten die nodig zijn om adequaat leiding te kunnen geven.
Bij Headhunters is zo’n mening nogal doorzichtig. Hun fee is vaak een percentage van het jaarsalaris voor de aangedragen kandidaat.
Misschien zouden we gewoon eens de algemene maatregel moeten instellen waarbij de headhuntersvergoeding ten laste wordt gebracht van het salaris van de hoogste leidinggevenden.
Tenslotte.
Een van de belangrijkste taken van een leidinggevende is de juiste persoon op de juiste plek te vinden en die te benoemen. Dat besteed je niet uit, maar doe je vooral zelf. En als je daartoe niet in staat bent, zit je op de verkeerde plek.
Joep Scholten
3 mei 2017 / 11:14Scherp commentaar Joep, en ik ben het volledig met je eens.
Frank van Wijck
3 mei 2017 / 12:11De vergelijking met ministers en staatssecretarissen gaat wat mij betreft mank.
Dit betreffen posten met extreem veel macht en status waarbij topbanen in het vooruitzicht liggen.
Dus het vier jaar uithouden met €181.000 p/jr is dan goed te doen…
Eeken van Hans
3 mei 2017 / 12:18Het is denk ik geen goed idee om mensen van 35, zonder bestuurservaring, organisaties met een half miljard Euro omzet en 5.000 mensen in dienst, te laten leiden
Remco Djamin
3 mei 2017 / 14:44Ook bestuurders in de zorg komen altijd weer aan de slag Hans. En Remco: ook de bestuurders van nu hebben ooit de eerste stap gezet. En het is juist de bedoeling dat die ziekenhuizen krimpen.
Frank van Wijck
3 mei 2017 / 14:50De vraag dringt zich op wat een ‘goed bestuurder’ van grotere organisaties in de gezondheidszorg moet meebrengen om de taak die haar of hem wacht goed te kunnen vervullen, qua kennis, capaciteiten en levenservaring. Veel benoemingen gaan op één of meer van deze criteria mank. Dat is jammer, voor alle partijen. En vermijdbaar, als vraag en aanbod op dit punt beter worden ‘gematched’.
Erik
3 mei 2017 / 16:03https://www.ftm.nl/artikelen/ziekenhuiskosten-een-op-de-vijf-euros-gaat-naar-overhead?share=1
” Waar komen die extra kosten van een ‘vrijer’ marktstelsel precies vandaan? Het management van een ziekenhuis hoeft binnen een publiek stelsel alleen te zorgen dat het geld op de meest efficiënte manier ingezet wordt voor zorg, zeggen de auteurs van het onderzoek. In een deels geprivatiseerd stelsel komen daar andere taken bij: de verantwoordelijkheid voor de omzet met alles wat daarbij komt kijken en het organiseren van financiering voor bijvoorbeeld een nieuw ziekenhuis of dure apparatuur. Het hele proces van factureren, noodzakelijk in een geprivatiseerde setting, is tot slot een kostenpost die publieke stelsels niet kennen. Die kosten groeien, logischerwijs, naarmate het versturen van een rekening ingewikkelder wordt en er meer partijen bij betrokken zijn. “
E.Kriek
3 mei 2017 / 21:27Men blijft wel de voordelen maar niet de nadelen van een marktwerking willen. Dat werkt niet, gaat wringen.
Alberts
5 mei 2017 / 11:08