Ja, ik wil

Na de vakantie heb ik weer heerlijk mijn werk als logopedist in de eerste lijn opgepakt. We vervangen binnen onze praktijk voor elkaar. Nieuwe patiënten plannen we zo snel mogelijk in, zeker bij stoornissen op neurologisch vlak en slik- of stemproblemen. Ieder in de praktijk is allround, maar we hebben speciale expertises op het gebied van prelogopedie, Parkinson, stem en afwijkende mondgewoonten. Indien nodig overleggen we met collega’s buiten de praktijk of sturen we patiënten door.

Naast het patiëntencontact is er veel werk te verrichten. Het bijhouden van dossiers, voorbereiden van behandelingen en uitwerken van onderzoeksgegevens zijn daar een onderdeel van. Dossiers worden bijgehouden op de ICF-manier met veel gegevens over medische zaken, voorgeschiedenis en relevante externe factoren.

Problemen met communicatie en slikken vergen vaak ook navraag bij de omgeving van de patiënt en het geven van informatie aan hen. Belangrijk om goed uit te leggen wat we gaan doen en steeds in te spelen op degene die voor je zit. We zien mensen van verschillende leeftijden, van pasgeborenen tot en met ouderen, in de praktijk of in hun thuissituatie. Elke leeftijdsgroep heeft zijn charme. Vaak spelen er meerdere problemen en is de behandeltermijn afhankelijk van meerdere zaken dan alleen de stoornis.

Het is prachtig om mensen te zien groeien in hun communicatiemogelijkheden en te kunnen helpen met veilig eten en drinken. We voelen de waardering en proberen onszelf steeds te verbeteren. We volgen scholing en verdiepen ons in nieuwe technologieën, behandelwijzen en schaffen nieuw onderzoeks- en behandelmateriaal aan. We leren iedere dag van onze patiënten en van collega’s. Dat maakt ons werk ook zo interessant.

Wat er verder allemaal bij komt kijken geeft helaas soms negatieve energie. Daarbij speelt ook de veelheid aan polissen een factor. Wie heeft wat ingekocht? De NZa heeft een lijst met behandelingen die we mogen geven maar de verzekeraars gaan daar zo verschillend mee om dat het een dagelijkse energievreter is voor ons. Ook staat de zorginkoop weer voor de deur. Er zijn misschien wel meerjarige contracten, maar de tarieven of indexeringen zijn veelal onder de maat.

Maakt dat het werk minder leuk? Ja.

Maken we ons zorgen om het investeren in kwaliteit: Ja.

Is de tijd rondom een behandeling die niet vergoed wordt groot? Ja.

Het is lastig om nieuwe collega’s te krijgen, want ons vak vergt heel veel tijd en is aan veel eisen gebonden. De geldelijke beloning hiervoor is gering. Het enthousiasme voor ons werk is groot en ik maak me nog steeds sterk voor het werken als paramedicus. Maar wanneer op bovenstaande vragen het antwoord ‘nee’ was, zou ik met nog meer overtuigingskracht de vraag positief beantwoorden of ik weer voor mijn vak zou kiezen. Ja, ik wil, maar dan wel onder betere voorwaarden. We kunnen er samen voor zorgen dat ons werk aantrekkelijk blijft voor nieuwkomers want we zullen ze hard nodig hebben!