Jaguar F-Pace
Nooit eerder had Jaguar een SUV in het programma. Toch is de F-Pace vanaf de eerste aanblik onmiskenbaar een Jaguar.
Tekst: Bart van den Acker
Dat is best knap: het dna van het merk overbrengen naar een auto zoals Jaguar die niet eerder maakte. Het Britse merk had ook ‘the easy way’ kunnen kiezen en een model van zustermerk Range Rover van wat andere badges en afwijkende details kunnen voorzien. Dat compromis is vermeden. Waarom Jaguar dit wil? Dat is het ‘Cayenne-effect’: Porsche bracht jaren geleden een SUV en dat werd prompt het bestverkochte model.
Prijs: vanaf € 54.880,- Bijtelling: 25 procent
De F-Pace is prachtig in zijn karakteristieke, herkenbare details, maar toch heel clean van vormgeving. Het is een forse SUV, met een lengte van 473 cm. Het zeer ruime interieur is dus geen verrassing, maar de bagageruimte is met een minimuminhoud van 650 liter nog een stuk groter dan wat de concurrentie biedt. De testauto weegt 1775 kg en mag 2400 kg trekken.
Achter het stuur valt de van Jaguar bekende draaiknopbediening van de (achttraps) automaat op. De centrale display voor diverse functies is een touchscreen. Daar ben ik geen voorstander van, maar ik heb hier niet mis getoetst. Het navigatiesysteem is eenvoudig en snel te bedienen. De zitpositie is uiteraard hóóg, maar dat past bij het soort auto. De ergonomie van de hele bediening is dik voor elkaar, met uitzondering van de vreemde draaiknop voor de verstelling van het stuur. Toch mis ik iets: sfeer! Juist in een Jaguar verwacht ik een interieur c.q. dashboard dat me als koper vertelt dat ik een verfijnde en afwijkende keuze heb gemaakt. Daarvoor zie ik te veel hard, zwart plastic.
Prachtig in zijn karakteristieke details
Ik reed de F-Pace met de lichtste van twee diesels (plus twee benzinevarianten), een 2,0 liter met 132 kW/180 pk, met automaat en vierwielaandrijving. Die laatste is in ons land zelden nuttig en veroorzaakt ook wat trillingen uit de aandrijving in het stuur. Deze diesel is sterk genoeg, maar het is geen heel prettige motor in de omgang. Hij klinkt vaak rauw, soms zijn er laagfrequente trillingen te voelen. De dosering van het rechterpedaal blijkt lastig. Meer dan eens accelereerde de F-Pace plotseling sneller dan ik had bedoeld, door de blijkbaar niet ideale elektronische communicatie tussen gaspedaal en motor. Gezien formaat en gewicht van de F-Pace ben ik best tevreden over het brandstofverbruik van gemiddeld 1 op 14,3. De F-Pace mist verfijning in de ondersteunende systemen die je tegenwoordig in dit type auto aantreft, zoals de adaptieve cruise control en de rijstrookcorrectie. Het ‘naderingsalarm’ voor de afstand tot andere auto’s wekt irritatie op met node-loze waarschuwingen.
Conclusie: het sterkste punt van de F-Pace is dat het een Jaguar is. Hij mist wat verfijning, maar doet op de meeste punten zeker niet onder voor zijn concurrenten. Dankzij de F-Pace kunnen Jaguar-rijders nu kiezen voor een SUV van het eigen merk. En andere merkrijders die (weer) een SUV willen, kunnen nu voortaan ook bij dit illustere merk terecht.
