Je krijgt het niet cadeau
Zorgverzekeraar CZ zoekt in de voorbereiding op de vrije prijzen en de nieuwe prestatiebeschrijvingen in de openbare farmacie meteen de scherpte op. Ze stelt dat apothekers die in 2012 gecontracteerd willen worden voor medicatiebeoordeling, hiervoor eerst extra scholing moeten ondergaan. Apothekersorganisatie KNMP komt in het verweer tegen deze stellingname met de boodschap dat het de beroepsgroep is die de norm bepaalt en niet de zorgverzekeraar.
Het is de vraag hoe relevant dit verweer is. De zorgverzekeraar is immers slechts verplicht één prestatie in te kopen bij de openbare apotheker: de terhandstelling. Voor de overige tien prestaties kan de zorgverzekeraar weliswaar ook terecht bij de apotheker – als hij dat wil – maar hij kan hiervoor ook zijn blik wenden tot de huisarts.
CZ rekent voor een medicatiebeoordeling ruim een uur. Gelet op het groeiende aantal chronisch zieken hebben we het hier dus over een prestatie waarmee jaarlijks heel veel uren gemoeid zijn, en dus veel omzet. Je kunt je dan als beroepsgroep wel op het standpunt stellen dat je zelf de normen wilt bepalen op grond waarvan de zorgverzekeraar je prestaties hoort in te kopen, maar daar bereik je weinig mee. Net zoals die zorgverzekeraar tien van de elf prestaties niet hóeft in te kopen bij de apotheker, hóeft hij zich niets aan te trekken van die kritiek vanuit de beroepsgroep. En ondernemende huisartsen zullen dat ook niet doen.
