Op 9 december 2021 overleed op 78-jarige leeftijd John Wesseling, sportarts en oud-geneesheer directeur van ziekenhuis Sint Antoniushove in Leidschendam. Hij was vooraanstaand en invloedrijk medegrondlegger van de sportgeneeskunde in Nederland.
John Wesseling is geboren in Den Haag en getogen ‘op’ Scheveningen. Moeder was huisvrouw en vader had een eigen schildersbedrijf. Hij had één, jongere, broer. Na zijn middelbare schooltijd bij de Jezuïeten aan het Canisius in Nijmegen ging John medicijnen studeren in Leiden. In 1970 trouwde hij met zijn vrouw Irene.
In 1972 startte Wesseling als huisarts in Zoetermeer. Datzelfde jaar richtte hij het allereerste Sport Medisch Adviescentrum op. Vanaf die tijd was hij veelvuldig ook betrokken als sport- en teamarts bij onder andere voetbal, tennis, boksen, hockey en de moderne vijfkamp. In die hoedanigheid was hij ooit op Wimbledon en bij de Olympische Spelen in München.
Als geneesheer directeur van ziekenhuis Sint Antoniushove in Leidschendam zette hij hier vanaf 1994 een intramurale sportgeneeskundige afdeling op. Die startte in 1996 met de aanstelling van Don de Winter als sportarts. De Winter: “Wesseling steunde de sportgeneeskunde in zijn ziekenhuis en hield meerdere sleutelfiguren van de medische staf hierbij betrokken. Hij gaf de gehele sportmedische staf eigen verantwoordelijkheden, maar hield daarbij ondertussen quasi achteloos een scherp oogje in het zeil.” De sportartsen van de Antoniushove beschrijven hun collega als betrokken, bevlogen, fijn om mee werken.
‘Hij hield quasi achteloos een scherp oogje in het zeil’
Wesseling was in 1990 mede initiatiefnemer voor het 24ste International Federation of Sports Medicine (FIMS) wereldcongres in Amsterdam. Verbinder als hij was, kon hij daarbij putten uit een omvangrijk internationaal netwerk binnen de sportgeneeskunde. Hij verwierf – naast vele andere decoraties – de FIMS Gold Medal voor het organiseren van de Young Travelling Fellows Tour door Europa. Mede door al deze ervaringen, zijn interesse in mensen en in ontwikkelingen was Wesseling een ‘wandelende encyclopedie’ en ‘de historicus’ van de Vereniging voor Sportgeneeskunde (VSG). Zijn vele verdiensten leidden tot het erelidmaatschap van de VSG. Ook in die hoedanigheid bleef hij, als voormalig penningmeester van de VSG kritisch op het financiële beleid binnen de vereniging, niet altijd tot genoegen van alle leden.
Wesseling had gedurende zijn hele carrière een groot aandeel in de erkenning van de sportgeneeskunde als medisch specialisme in Nederland. Hij heeft het VSG-bestuur en vele anderen geïnspireerd bij die, ondanks enkele hobbels, uiteindelijk succesvolle koers. Don de Winter, naast sportarts ook voormalig voorzitter van de VSG, noemt Wesseling een kleurrijk voorvechter en ‘founding father’ van de sportgeneeskunde. “Alles wat hij zei en deed was vol overgave, zeker waar het hem ging om zijn geliefde vak.”
John Wesseling was vader van drie kinderen en opa van vijf kleinkinderen. Zij, zijn weduwe Irene en zijn vrienden missen een markante dierbare.
Magazine
Nieuwsbrief
