Buitenlandselectie: true crime
Buitenlandselectie: true crime
Eens per maand plaats ik hier een selectie van links naar opmerkelijke nieuwe artikelen, afkomstig uit Engelstalige kwaliteitsmedia, over onderwerpen die te maken hebben met ziekte, gezondheid en gezondheidszorg. Dit zijn vooral ‘verhalende’ teksten, meestal van wat langere adem, en meer geschikt voor in de lees- of leunstoel dan voor achter het bureau.
Over moord en andere misdaad vallen natuurlijk eindeloos veel verhalen te schrijven. Maar soms lijkt het erop, zeker bij Angelsaksische media, dat die interesse nog eens extra groot is als er een dokter in het spel is…
My Dentist’s Murder Trial
… of anders op zijn minst een tandarts. In dit geval tandarts Gilberto Nunez uit het plaatsje Kingston in de staat New York, aangeklaagd voor moord op een fysiotherapeut die was getrouwd met de vrouw, zelf ziekenhuismanager, met wie hij een overspelige relatie had. Dit ‘baroque courtroom drama’ wordt in The New Yorker uitgebreid beschreven door een patiënt van tandarts Nunez zelf, de Brits-Amerikaanse schrijver James Lasdun. Een verhaal dat aan elkaar hangt van bizarre, soms bijna tragikomische feiten en onverwachte wendingen – maar evengoed dus: waargebeurd.
Love and Death
Ook city magazine Toronto Life brengt een journalistieke reconstructie van wat er fataal mis kan gaan tussen medische professionals onderling: ‘Hij was een briljante neurochirurg, zij een geliefde family doctor. Hun leven leek op een sprookje, totdat haar lichaam werd ontdekt in een koffer bij de Humber River.’ Doodsoorzaak was ‘manual asphyxiation and blunt force trauma’, en ook dokter Mohammed Shamji is intussen aangeklaagd voor moord.
An epic case of medical fraud
Een misdrijf van heel andere orde staat centraal in dit artikel uit The Christian Science Monitor, dat gaat over psychiater Fernando Mendez-Villamil uit Miami. Jaarlijks wordt er in de Verenigde Staten voor 100 miljard dollar medisch gefraudeerd door ‘overcharges and other rip offs’, ten koste van zorgverzekeraars en overheidsprogramma’s zoals Medicaid en Medicare. Deze psychiater deed niet alleen bijna zestig consults per werkdag, maar verstrekte ook op industriële schaal arbeidsongeschiktheidsverklaringen, voor zo’n 1500 dollar per stuk in cash. Intussen zit dokter Mendez-Villamil een gevangenisstraf van 12,5 jaar uit, en heeft hij de overheid 50,7 miljoen dollar terug moeten betalen.
‘Love Thy Neighbor’?
Wie zelf helemaal níets verkeerd heeft gedaan, is dokter Ayaz Virji. Drie jaar geleden kwam hij samen met zijn vrouw Musarrat naar Dawson, een 1400 inwoners tellend plaatsje op het platteland in het westen van Minnesota, om daar de leiding op zich te nemen van de plaatselijke kliniek. Waarna alles goed ging tot die fatale dag, afgelopen november, toen een meerderheid van de burgers van Dawson, onder wie veel patiënten van dokter Virji zelf, hun stem uitbracht op Donald Trump. Wat dit betekende voor het echtpaar Virji, in Kenia geboren moslims van Indiase komaf, wordt indringend beschreven in dit artikel uit The Washington Post – dat niet echt reclame is voor het volkskarakter in Amerika’s Midden-Westen.
In Defectors From the North, Doctors in South Korea Find Hope (and Data)
Misdadig op de meest grote en meest onmenselijke schaal, is het communistische regime in Noord-Korea. Dit is niets nieuws, maar wel nieuw is de hier beschreven medische dimensie van de tweedeling van het Koreaanse schiereiland. Zoals alles in Noord-Korea is ook de gezondheidszorg dramatisch niet-functionerend, met voorspelbare gevolgen voor de gezondheid van de bevolking. Mocht het ooit, hoe klein die kans misschien ook is, komen tot een hereniging van beide Korea’s, dan zal het voorzien in goede medische zorg voor zo’n 25 miljoen Noord-Koreanen een ongekende uitdaging worden. Hoe een aantal artsen in het Zuiden dit nu al probeert voor te bereiden, beschrijft dit artikel uit Undark, een online magazine voor ‘Truth, Beauty, Science’.
Is the staggeringly profitabele business of scientific publishing bad for science?
Volgens critici door intussen al decennia heen, zijn de winsten die wetenschappelijke uitgevers maken dan misschien niet echt crimineel, maar veel scheelt dat niet. Begonnen, kort na de Tweede Wereldoorlog, door de Britse mediatycoon Robert Maxwell, in een hoofdrol die later is overgenomen door het Elsevier-concern, maken uitgevers van internationale tijdschriften voor onder meer de life sciences winstmarges van soms wel 40 procent. Hoe dit precies in zijn werk gaat, welke kwalijke gevolgen dit kan hebben voor het wetenschappelijk onderzoek zelf, en hoe – ondanks allerlei ‘open access’ initiatieven – de positie van Elsevier onaantastbaar blijft, wordt helder uitgelegd in The Guardian.
