Juridische zaken

We hebben recht op zorg, en dat is gelukkig een recht dat zonder aanziens des persoons geldt voor iedereen. Tegelijkertijd moet wel duidelijk zijn dat recht hebben op niet hetzelfde is als eisen kunnen stellen aan. Dat botst soms, dat weten we. Iedere huisarts kent het verhaal van de patiënt die toch écht voor een scan naar het ziekenhuis verwezen wil worden, terwijl duidelijk is dat die scan geen meerwaarde heeft.

Nu zien we twee voorbeelden van zorg eisen die allebei met de coronacrisis te maken hebben. Het eerste voorbeeld komt van gynaecoloog Aagje Bais, en komt in feite neer op het hierboven genoemde voorbeeld van de patiënt die van de huisarts een test eist. Buitengewoon irritant, want gezeur waarop je als arts niet zit te wachten.

Recht hebben op is niet hetzelfde is als eisen kunnen stellen aan

Het tweede is heel wat kwalijker: naasten van een in het ziekenhuis opgenomen patiënt die een kort geding tegen dat ziekenhuis aanspannen omdat daar het besluit is genomen de patiënt niet op de IC op te nemen. Een beslissing die – daarop vertrouw ik zorgprofessionals blindelings – op heel goede, medisch-inhoudelijke gronden genomen is. De media – ook de publieke – besteden op het moment veel aandacht aan het beschrijven van de afwegingen bij de beslissing om een patiënt wel of niet op de IC op te nemen, en de mogelijke gevolgen van die opname. ‘Er komt een golf extra leed aan’, zei universitair hoofddocent Marieke van der Schaaf (Amsterdam UMC en HvA) hierover recent. Het is een triest dieptepunt van de coronacrisis als dat extra leed zich niet beperkt tot de patiënten in kwestie, maar ook de rechtszaal bereikt.

Delen