Kapitaalvernietiging

2014: Minister Edith Schippers geeft een bouwvergunningen voor vier protonencentra. De zorgverzekeraars vinden twee genoeg. Woordvoerder Wouter Kniest: “Wij (…) willen voorzichtig zijn, vooral omdat niet duidelijk is hoeveel patiënten hiervan gebruik gaan maken.”

2015: Bestuursvoorzitter Jos Aartsen van het UMCG ‘ergert zich kapot’ aan de zorgverzekeraars. Hij wil niet meer op ze wachten, maar gaat investeerders zoeken. Ernst Kuipers, bestuursvoorzitter van het Erasmus MC, noemt de suggestie van de zorgverzekeraars dat protonenbehandeling bij patiënten met kanker enorme extra kosten met zich meebrengt ‘onzin’ en ‘misinformatie’. Het is ‘verontrustend’ stelt hij, dat in de academische medische wereld wordt bezuinigd op innovatie en research.

2018: De opening van het centrum voor protonentherapie in Groningen is een feit. Het begint met de behandeling van kinderen met kanker en patiënten met schedelbasistumoren en oogtumoren. Het stelt dat ‘ook andere patiënten met kanker’ er baat bij kunnen hebben. Welke dan blijft ongewis. Behalve van de zorgverzekeraars komt inmiddels ook een kritisch geluid van het Centraal Plan Bureau: het is de vraag of het altijd zinvol is om nieuwe behandelmogelijkheden op te nemen in de basisverzekering.

‘De zorgverzekeraars hebben niet altijd ongelijk als ze voorzichtig willen zijn met het premiegeld’

2021: Onderzoek van The Investigative Desk toont aan dat de drie centra voor protonentherapie die Nederland nu heeft niet genoeg patiënten kunnen vinden. De technologie is duur en de wetenschappelijke meerwaarde is onvoldoende aangetoond.

Conclusies? 1) Meteen starten met drie centra (Amsterdam haakte af) was kapitaalvernietiging. 2) De zorgverzekeraars hebben niet altijd ongelijk als ze voorzichtig willen zijn met het premiegeld van hun verzekerden. 3) De ‘Zinnige zorg’-discussie gaat écht ergens over.

Delen