Keuze voor God

Het meisje dat deze week overleed aan de mazelen, koos voor God, lazen we gisteren in de Volkskrant. Juist vanwege de lichamelijke beperking die ze had (ze was door een vergroeiing in haar rug rolstoelafhankelijk en had moeite met ademen) was ze op haar jonge leeftijd al op een serieuze en volwassen manier bezig met het geloof, stelde de locatiedirecteur van de gereformeerde school waarop ze zat. “Ze koos er bewust voor om zich ondanks haar zwakke gezondheid niet te laten inenten.”

Frans Weisglas sprak zich in reactie op het overlijden van het meisje op Twitter uit voor verplichte vaccinatie. Dat verbaast mij van hem. Van een oud-voorzitter van de Tweede Kamer verwacht ik respect voor de grondwet. Het ligt niet in de lijn der verwachting dat minister Edith Schippers, die eerder dit jaar stelde dat het onverantwoord is om niet in te enten tegen mazelen, aan deze oproep van Weisglas gehoor zal geven. In een reactie op www.skipr.nl wierp iemand de vraag op of de ouders strafrechtelijk vervolgd dienen te worden. Deze vraag is irrelevant zolang wel of niet inenten een vrije keuze is.

In mijn vroege, katholieke jeugd was ik enkele jaren misdienaar. Ik diende eens bij een mis die werd gehouden na het overlijden van een kind. Toen ik later bij het graf ging kijken, las ik op de steen de tekst ‘God plukt de mooiste bloemen voor zichzelf’. Als twaalfjarige begreep ik die tekst niet en ik weet niet of dat nu ik 53 ben anders is. Wel begrijp ik dat ik niet het recht heb om te oordelen over de keuzes die mensen op basis van hun geloofsovertuiging maken. Ook als we niet begrijpen, kunnen we toch respecteren.

 

Delen