Kiezen uit twee kwaden

Zijn wij polderaars of kosmopolieten? Dit is in kort bestek de vraag die de Raad voor de Volksgezondheid & Zorg ons voorlegt in haar toekomstvisie Met de kennis van later. Als polderaars maken we een bescheiden economische groei door en loopt de werkloosheid op. Mensen betalen zelf voor goedkope zorgdiensten en kunnen dus niet alle zorg krijgen die medisch-technisch mogelijk is. Voor dagelijkse hulp zullen ze vaker een beroep op elkaar moeten doen. Als kosmopolieten zijn we internationaal gericht en hebben we een hoge economische en technologische groei. Maar we hebben ook grote inkomens- en gezondheidsverschillen tussen bevolkingslagen.

Kortom: we kunnen kiezen tussen collectieve verschraling of grotere verschillen tussen bevolkingsgroepen, als het aan de RVZ ligt. Dat is kiezen uit twee kwaden en daar staat niemand om te springen. Toch weet ik wel waar mijn voorkeur naar uitgaat. Want de scenario’s die de RVZ ons voorlegt, laten zich ook tot een andere kern vertalen: allemaal samen of ieder voor zich. Doe mij dan maar allemaal samen en allemaal wat schraler. Ik woon liever in een samenleving waarin we het allemaal wat minder hebben dan nu maar waarin we wat meer voor elkaar over hebben, dan in een samenleving waarin we de mensen die buiten de boot vallen gedachteloos voorbij lopen. Het huidige overheidsbeleid voor de zorg is gericht op het eerste, en is voor mij daarom het beste van de twee kwaden.

Delen