Komt een varken bij de dierenarts

‘Komt een veterinair bij een varken’ was misschien een betere titel geweest of, ‘Komt een doodzieke hond bij de dierenarts’. Het beter maken van dieren wordt door kinderen vaak als favoriet  gezien. Misschien wordt het soms wat geïdealiseerd. Om te leren waar dierenartsen tegenaan lopen in het uitvoeren van hun vak en of dat vergelijkbaar is met de zorg, ben ik eens gaan rondneuzen en wat vragen gaan stellen.

Op sociale media en in blogs kom ik zelden dierenartsen tegen die hun mening geven. Hoe actief zij op dit gebied zijn was voor mij onbekend. Ik kwam een heuse Veterinaire Social Media Monitor tegen op internet die aangaf dat toch wel 70 procent van de dierenklinieken actief zou zijn op sociale media. Facebook gold hierbij als favoriet en LinkedIn scoorde het laagst. Hoe betrouwbaar dit onderzoek is, ben ik niet nagegaan. Ik zag wel dat het was uitgevoerd door een commercieel bureau dat ook cursussen op dit terrein aanbiedt.

Hierbij kom ik dan meteen op een van de ergernissen bij dierenartsen, namelijk de verplichte nascholing. De hoge kosten, verre locaties en grote tijdsinvestering werden als struikelblok genoemd. Natuurlijk werd  het belang van kennis vergaren gezien  maar het werd veelal als lucratief benoemd voor de cursusaanbieders. Ik zie dat ook bij congressen die over kwaliteit in de zorg gaan. Daarnaast herkende ik de hoge kosten voor accreditering en de daarmee gepaard gaande  administratieve rompslomp.

Verder waren de irritatie over de software en internetperikelen vergelijkbaar: hoge kosten en op locatie slechte verbindingen.

Ik vond het interessant te zien hoe hun tarief was opgebouwd en dat er verschillen zijn in tarieven voor landbouwhuisdieren en voor kleine huisdieren. De tarieven zijn vrij dus hiermee wordt flink geconcurreerd. Het risico op wanbetaling is duidelijk groter dan in de humane zorg.

Het antibioticabeleid van het ministerie wordt wel begrepen maar welk medicijn dan het best kan worden ingezet brengt wel enige discussie. Hoever je moet gaan voor het rekken van een hondenleven is ook een issue. De communicatie met de baasjes hierover vraagt de nodige aandacht. Het is belangrijk dat er een eerlijke prognose wordt gegeven om de kosten niet onnodig op te voeren. Want dat mensen hierin ver willen gaan zie je steeds vaker.

Natuurlijk pretendeer ik niet de mening van elke dierenarts te geven maar een weerspiegeling van enkele zaken die ik tegenkwam. Zou er iemand van die 70 procent reageren?