Kruispunt

Tom Kliphuis, CEO van VGZ, poneerde afgelopen vrijdag via Zorgvisie een stevige stelling: “Ziekenhuizen houden met elkaar contact over het verloop en inhoud van de zorginkoop.” Als voorbeeld noemde hij een bod met een specifieke constructie dat VGZ in de recente inkooponderhandelingen neerlegde bij een ziekenhuis, waarna een ander ziekenhuis twee dagen later een bod met precies diezelfde constructie aanbood aan VGZ. Zonder de details te kennen valt moeilijk te bepalen of de bedoelde constructie dermate specifiek is dat toeval nagenoeg uitgesloten is. Hier is de Autoriteit Consument & Markt aan zet.

Wie roept dat Kliphuis met het uitspreken van zijn vermoeden het vertrouwen tussen zorgverzekeraars en ziekenhuizen geen goed doet, heeft een punt. Aan de andere kant, als ziekenhuis de contractonderhandelingen ingaan met een prijsniveau dat zo’n 8 procent boven dat van vergelijkbare ziekenhuizen zit, biedt ook geen vertrouwenwekkende basis voor constructieve contractonderhandelingen. Significante prijsverschillen hanteren tussen ziekenhuizen zonder aantoonbaar verschil in kwaliteit – € 1.600,- of € 4.900,- voor een dubbelzijdige kijkoperatie bij een liesbreuk bijvoorbeeld – doet dat evenmin.

Moeten we hieruit concluderen dat we er beter niet aan hadden kunnen beginnen in te zetten op het inzichtelijk maken van de kwaliteit van zorg als basis voor zorginkoop waarvan de patiënt beter wordt? Nee natuurlijk, de patiënt heeft er recht op die kwaliteit te kennen en het huidige stelsel is in theorie geschikt om dit mogelijk te maken. Vooropgesteld tenminste dat alle betrokken partijen in het belang van die patiënt handelen. Slaagt Kliphuis er niet in zijn stelling te bewijzen dat de ziekenhuizen in dit opzicht tekort schieten, dan lopen we het risico verzeild te raken in een jarenlange loopgravenoorlog. Slaagt hij er wel in, óf weten de ziekenhuizen zijn ongelijk aan te tonen, dan ontstaat een route naar de toekomst.

Delen