Kruistocht tegen ‘een glaasje’?

Leven is een adempauze tussen tweemaal niets en alles wat deze adempauze dreigt te verkorten boezemt angst in en wordt (dus?) gretig opgeslurpt door de media. Het begon recentelijk met een artikel van maar liefst elf pagina’s over alcoholconsumptie in The Lancet en eindigde bij RTL nieuws met de niet mis te verstane conclusie: “Alcohol is ongezond. De gezondheidsrisico’s zijn zelfs vergelijkbaar met roken.”

De NRC verwees in haar berichtgeving over deze “nieuwe wetenschappelijke meta-analyse” naar haar Britse zusterkrant: “Hoe ongezond is alcohol? ‘Eén glas wijn boven de aangeraden limiet bekort je leven met een half uur’ schreef The Gardian (…)’.” Dit zette de toon. Dat de betreffende analyse van resultaten van 83 eerder uitgevoerde studies waaraan 599.912 mensen uit 19 westerse landen participeerden tot zo’n harde conclusie kan leiden, spreekt natuurlijk sterk tot de verbeelding.

Wat mis ik, wanneer mijn ondermaanse adempauze vanwege dat ene glaasje wijn boven de limiet met een half uur wordt ingekort? Het NOS Journaal van acht uur!

So what? De ironie wil dat in het item wat het NOS Journaal aan dit onderzoek wijdde een dame aan het woord kwam die ook al repte over dat halve uurtje. Hoeveel waarde ook wordt gehecht aan levenskwaliteit – Nederland staat dit jaar op de derde plaats (4) van de Quality of Life Index – uiteindelijk draait het toch om de levensverwachting en dan tikken zelfs dertig minuten hard aan.

Mijn eerste reactie op het nieuwsbericht was: wat is er mis met al die onderzoeken waaruit zou blijken dat dagelijks één glas alcohol de kans op hart- en vaatziekten juist verlaagt? Het antwoord is: niets! Het wordt zelfs bevestigd door de meta-analyse. Het is maar waar je jouw blik op richt: op louter hart- en vaatziekten, op álle aandoeningen die met consumptie van alcohol samenhangen of op de levensverwachting. Ik denk dat de zogenaamde Franse paradox ook zal blijven bestaan: dankzij een hoge wijnconsumptie wordt het schadelijk effect van verzadigde vetten deels opgeheven. De richtlijnen van de Gezondheidsraad en het Voedingscentrum over alcoholconsumptie vergen geen aanpassing.

De kruistocht tegen roken krijgt mijn zegen voor zover het om fabrikanten van sigaretten gaat; dat deze kruistocht richting verkettering van rokers gaat, vind ik bedenkelijk. Neem dan alle ziekmakende factoren in onze samenleving onder de loupe. Zelf rook ik niet en gebruik ik nauwelijks alcohol. Maar laten we nu niet beginnen met een nieuwe kruistocht tegen dat ene glaasje alcohol. Op het eind van de film Clair de femme (1979) zegt Romy Schneider bezorgd tegen Yves Montand – in hun hoofdrollen als Lydia Tovalski en Michel Follin – iets in de geest van: drink niet te veel maar ook niet te weinig. Laten we het daarop houden.

Delen