Kwetsbaarheid

Het was een goede zaak dat de Tweede Kamer vorig jaar de motie van Wieke Paulusma (D66) c.s. voor een publiekscampagne over de positie van kwetsbaren aannam. Die was op dat moment actueel om, zoals in de motie helder was verwoord, bij te dragen ‘aan bewustzijn en begrip over het bestaan van deze doelgroep’.

Maar de motie van Paulusma van 15 december 2022, over een publiekscampagne waarin de burger wordt meegenomen in hoe de zorg wordt vormgegeven en waarom, zal uiteindelijk – mits goed uitgewerkt – crucialer blijken te zijn. Afgelopen 6 januari herinnerde ze er op Twitter nog even met gepaste trots aan dat ook deze motie het met ruime meerderheid heeft gehaald, en terecht.

‘Iedereen in de samenleving speelt een rol om de continuïteit van zorg te waarborgen’

Het is de zorg zelf die nu in een kwetsbare positie verkeert. Dat vraagt om een campagne die het brede publiek uitleg biedt over het feit dat de continuïteit van zorg onder druk staat, en dat iedereen in de samenleving een rol speelt om die continuïteit te waarborgen. Het filmpje van Zorginstituut Nederland van mei vorig jaar was een goede eerste aanzet daartoe, maar was wel tamelijk dystopisch. Bovendien volstaat een eenmalige campagne niet om tot een breed gedragen publiek bewustzijn te komen.

Het Integraal Zorgakkoord schetst een beeld waarin eigen regie en zelfredzaamheid van de burger een belangrijke rol spelen. De gemiddelde burger leest zo’n beleidsdocument niet. In de uitwerking ervan gaat hij echter wel heel nadrukkelijk de gevolgen ervan ondervinden. Daar hoort een verhaal bij. Niet één verhaal dat één keer verteld wordt, maar een Bob-achtige campagne als aanzet tot bewustzijn en gedragsverandering.

Delen