Laatste buitenlandselectie

De afgelopen jaren plaatste ik hier eens per maand een actuele selectie van links naar opmerkelijke nieuwe artikelen, afkomstig uit Engelstalige kwaliteitsmedia, over onderwerpen van ziekte, gezondheid en gezondheidszorg. Omdat mijn wekelijkse blog voor Arts en Auto binnenkort stopt, is dit nu de laatste keer dat ik hier zo’n selectie plaats.

Het aanbod van dit soort artikelen is echt bijzonder, zowel in kwantiteit als in kwaliteit. Vooral in de Verenigde Staten wordt opvallend veel over ‘ziekte en zorg’ gepubliceerd: door journalisten van de betere media, maar ook door professionals en experts die zelf de pen ter hand nemen. Zo groot en breed is de stroom van dit soort publicaties, dat het helpt om ze onder te verdelen naar aparte genres. Vijf van die genres sprongen er in mijn eigen beleving al die tijd steeds weer uit..

Celebrities
Verhalen over bekende mensen kunnen veel méér zijn dan alleen gossip of human interest. Een actueel voorbeeld is het artikel dat Lena Dunham schreef voor het maartnummer van Vogue, waarin zij uitlegt waarom zij op haar 31ste besloot tot een hysterectomie. Dan was er pas nog een kritisch maar verhelderend verhaal, gepubliceerd door Slate, over het bedenkelijke verleden van Oprah Winfrey als pleitbezorger van allerlei ‘alternatieve geneeskunde’. En interessant is ook dit verhaal over de ziekte en dood in 1948 van honkbal-legende George Herman ‘Babe’ Ruth, dat licht werpt op een waterscheiding in de geschiedenis van chemotherapie in Amerika.

True crime
Ook in en rond de medische wereld worden wetten soms overtreden, waarbij ‘privé’ en ‘professioneel’ vaak onontwarbaar in elkaar over lopen. Zoals dit artikel uit The Los Angeles Times, dat onthult hoe een echtpaar dat samen in Californië een ‘non-profit zorgverzekeraar’ runt, jaarlijks miljoenen dollars weet op te strijken uit de kas van Medicaid, het overheids-zorgprogramma voor de armsten. Zoals dit verhaal uit The Washington Post, over een vrouw in India bij wie een nier is weggehaald zonder haar eigen medeweten, laat staan haar instemming, op instigatie van haar eigen man die hier een handeltje in zag. En zoals dit verhaal, bij The Daily Beast, over de mysterieuze moord op miljardair Barry Sherman, oprichter van Canada’s grootste producent van generieke geneesmiddelen, en diens vrouw Honey.

Schrijvende dokters
Veel meer dan bij ons nemen in Engelstalige landen artsen de pen ter hand voor publicaties voor een algemeen lezerspubliek. Heel bekend zijn natuurlijk Oliver Sacks, Atul Gawande en Henry Marsh, maar ook van minder bekende namen verschijnen met regelmaat indringende testimonials. Zoals dit relaas in The New York Times door internist Barron Lerner, over het stervensproces van ‘Akeela, our beloved boxer’. Ook uit The New York Times, door oncoloog Siddhartha Mukherjee, deze openhartig geschreven terugblik op zijn ‘painful struggle’ met een vrouwelijke patiënt in de beginperiode van Amerika’s epidemie van verslaving aan opioïden. En voor de Engelstalige editie van Der Spiegel schreef kinderchirurg Allan Goldstein uit Boston dit verhaal over het scheiden van een Siamese tweeling – ‘It Was the First Time I Cried in the Operating Room’.

Schrijvende patiënten
In deze categorie valt op dat speciaal vrouwen er niet van terugschrikken om publiekelijk en openhartig hun persoonlijke ervaring met ziekte en zorg te delen. Meestal zijn zij zelf van beroep schrijver of journalist, zoals Genevieve Fox, voormalig redacteur van de Britse The Daily Telegraph, die hier in een artikel in The New York Review of Books terugkijkt naar een PET-scan in 2013, gemaakt na de diagnose hoofd-halskanker, en uitlegt welke gedachten dit bij haar oproept over haar relatie met haar twee zonen. Freelance schrijver en redacteur van beroep is ook Emily Carter Roiphe uit Albuquerque in New Mexico, die voor www.longreads.com beschreef hoe zij, herstellende van een aneurisme, ontdekte hoe complex, verrassend en soms mysterieus de wereld van een ziekenhuis kan zijn. En dan is er dit artikel voor Slate, waarin schrijfster Priscilla Gilman vertelt hoe het rolmodel van David Bowie haar autistische zoon Benj heeft geholpen op de weg naar een beter leven.

Kosten, kwaliteit, stelsels
Bovengenoemde publicaties zijn in de eerste plaats ‘verhalend’ van aard. Maar ook in het domein van analyse, commentaar en achtergronden vormen Engelstalige kwaliteitsmedia een rijke bron van publicaties over het brede onderwerp zorg. Artikelen dus over issues van kosten, van kwaliteit, van voor- en nadelen van stelseloplossingen. Een selectie uit wat ik alleen al de afgelopen week vond, begint met dit artikel in The Guardian dat betoogt, op grond van nieuw onderzoek, dat de inzet van management consultants in de Britse National Health Service per saldo meer kost dan het oplevert. Andere onderwerpen waren het tegenvallende administratief rendement van elektronische patiëntendossiers; hoe een stad in West-China het probleem van hoge geneesmiddelenprijzen aanpakt; de denkfouten van Amerikaanse dokters die graag een single-payer zorgstelsel willen; de schadelijke manier, nog steeds gebaseerd op ‘psychoanalyse’, waarop ze in Frankrijk autisme behandelen; de minpunten van het vaak zo geprezen Canadese zorgstelsel; India’s plan voor ’s werelds meest ambitieuze project van zorgverzekering; en hoe je langs de weg van ‘fake surgeries’ beter zicht krijgt op het nut van operaties.

Het was steeds met plezier dat ik op deze plaats een maandelijkse buitenlandselectie presenteerde. Wie blijvend geïnteresseerd is in de overvloed aan interessante zorgonderwerpen in Engelstalige media, nodig ik graag uit om mij volgen via LinkedIn of via Twitter (@flipvuijsje), waar ik dagelijks een selectie maak uit dit inhoudelijk zo rijke aanbod.

Delen