Leren omdenken
Staat het overheidsbeleid haaks op de Nederlandse zorgideaal, zoals de kop van een nieuwsbericht van Skipr stelt? Als vorig jaar nog 20 procent van de Nederlanders vond dat zorg dichtbij een taak van de overheid is en nu ongeveer een derde, kun je stellen dat het aantal mensen dat deze mening heeft is gegroeid. Maar gelet op het feit dat twee derde er dus nog steeds anders over denkt, was de kop ‘Meerderheid bevolking eens met overheidsbeleid zorg dichtbij’ correcter geweest. De kop uit het oorspronkelijke nieuwsbericht van Erasmus Universiteit Rotterdam: ‘Beleid overheid over ouderenzorg botst met opvattingen van Nederlanders’ was ook correcter geweest als er ‘…een derde van Nederlanders’ had gestaan.
Dit neemt niet weg dat promovendus Thijs van den Broek een belangrijk onderwerp aansnijdt over de mogelijke gevolgen van veranderend beleid voor de zorg die volwassen kinderen aan hulpbehoevende ouders verlenen. Wat hij blootlegt, is dat de gevolgen van dit overheidsbeleid zichtbaar en voelbaar beginnen te worden in de samenleving. En hij legt ook het gevolg hiervan bloot, namelijk dat een groeiend aantal Nederlanders van mening is dat de volwassen kinderen zich moeten richten op betaald werk en dat van de overheid mag worden verwacht dat ze dit mogelijk maakt door zorgtaken grotendeels op zich te nemen.
Wijzen naar de overheid als oplosser voor al onze problemen is niet meer van deze tijd
Bij het lezen hiervan moest ik meteen weer denken aan de noemer waaronder een kleine vijf jaar geleden een ActiZ-debat werd gevoerd: ‘Hier is mijn moeder, regelen jullie het verder?’ Wijzen naar de overheid als oplosser voor al onze problemen is niet meer van deze tijd. Waarom zeggen die werkende kinderen bijvoorbeeld niet: “Met wat ik verdien onderhoud ik mijn gezin en koop ik hulp in voor mijn kwetsbare ouders”? De overheid is geen crèche waar we alles kunnen dumpen.
3 reacties
Het ‘volk’ is niet gek. Het ‘volk’ leest de stukken, houdt ze bij en telt eind van de maand wat er van de loonstrook over blijft.
De NL Nomenklatura weet van wanten.
De NL Overheid zal zelf flink moeten afslanken en leren loslaten vooraleer zij het ‘volk’ kan en mag verplichten meer zelf te doen.
Nu neemt de Overheid 10% meer af van het ‘volk’ dan het gemiddelde in de omliggende landen. De hervorming (=bezuiniging) van de AWBZ heeft niet geresulteerd in een drastische verlaging van de premie. Neen. In tegendeel. Naast de volle AWBZ premie (de uit het verleden opgebouwde ‘verliezen’ moeten worden aangevuld, zegt de Minister) worden eigen bijdragen verhoogd voor de Wlz en WMO. Het ‘volk’ betaalt zo dubbel. En bedenk dat ook een deel van de AWBZ zorg is overgeheveld naar de Zvw. Triple betalen dus.
Zo blijven de lasten voor het ‘volk’ stijgen en ontbreekt de financiële ruimte om zelf de handen uit de mouwen te steken anders dan voor werk en helemaal om anderen te betalen voor dienstverlening die voorheen via de AWBZ werd geleverd.
Wel de lasten van de AWBZ/WLZ maar niet de lusten?
Het ‘volk’ snapt dat helemaal en zoekt haar heil elders.
Het CPB legt het de Frank en Flips van deze wereld uit;
http://www.cpb.nl/sites/default/files/publicaties/download/cpb-achtergronddocument-26apr2015-marginale-druk-en-participatie-belasting-huishoudtype-2015.pdf
De marginale druk van alleenstaanden zonder kinderen, meestverdieners met of zonder kinderen en minstverdieners zonder kinderen ligt ongeveer 10%-punt hoger dan het
gemiddelde voor de OESO en de eurozone. Alleenverdieners hebben een aanzienlijk hogere marginale druk in Nederland dan in andere landen, vooral alleenverdieners met kinderen.
Deze hoge marginale druk voor alleenverdieners met kinderen met een bruto inkomen van 30.000 euro (67% AW) is ook zichtbaar in figuur 2.4 en wordt met name veroorzaakt door
de afbouw van de huur- en zorgtoeslag.
–Elders is ook beschreven dat het deel van het binnenlands product van Nederland dat de NL Overheid aan zichzelf geeft alleen maar groter is geworden. Per 2017 45.2%.
Van een krimpende of terugtredende Overheid is dan ook geen sprake. De dikke vinger van de NL Overheid zit voor 60,1% in het BNP. Dat is het macrobeslag van de NL Overheid op de NL Economie; van iedere euro gaat 60.1 cent via de Overheid.
Oud nieuws. Dit is uit 2003.
https://www.groene.nl/artikel/de-ambtenaar-is-onverwoestbaar
En de reden waarom het allemaal blijft oplopen is simpel: de ‘volks’ vertegenwoordiging bestaat voor 95% uit ambtenaren, ex ambtenaren en ambtenaren met terugkeergarantie.
Als er een partij is die moet omdenken is het de NL Nomenklatura wel.
anh jansen
30 september 2016 / 17:22Dat de lasten blijven stijgen weten we nu wel, ik heb het daar eerder deze week nog over gehad: https://www.artsenauto.nl/verantwoordelijkheid-nemen/. Dat heeft niet zozeer met ons zorgstelsel te maken als met demografische en technologische ontwikkelingen en met de vraag of onze zorgbehoefte niet groter is dan de strikte noodzaak tot zorgafname. De overheid kan daar maar beperkt invloed op uitoefenen. In ieder geval is het in het licht hiervan logisch om meer verantwoordelijkheden bij de burger te leggen. En daarbij heeft verwijzen naar oud nieuws uit 2003 weinig nut. 2003 keert niet weerom.
Frank van Wijck
1 oktober 2016 / 13:09De AWBZ premie blijft even hoog als voor de hervorming/bezuiniging. Dat heeft niets te maken met de zorgkosten, maar met de ingebakken neiging van de Nomenklatura om te pakken wat het pakken kan en om te houden wat zij heeft gepakt.
VVD’er M Rutte zegt dan ook dat die 60,1% macrobeslag het maximum is. Het mag niet dalen. Stijgen zou de huidige Socialistisch-Liberale koers van de VVD al te ver doen doorschieten naar Socialistisch. Zo liberaal is de VVD immers niet.
We zijn een Polderland waar de continuïteit van beleid wordt bewaakt door de Nomenklatura. Daarom blijft de AWBZ premie ongewijzigd en het verdwijnt het verschil in de kas van de Nomenklatura. De Nomenklatura eigent zich nu 45.1% van het BNP toe. Dat zijn zuiver apparaat kosten.
De Scandinavische landen zitten met hun macrobeslag op 55%. Belgische economen hebben becijferd dat een deugdelijk, efficiënt en flexibel land met een doelmatige “Overheid’ een macrobeslag van 45% moet hebben. Te weinig is mogelijk, Japan zit op 35%, maar dat eist zeer veel van het ‘volk” en een zeer eigen cultuur.
Teveel remt de ontwikkeling af. Dat zien we aan Nederland. Zien we aan België. Wij, Nederland, zijn een België met Aardgas.
Nu wenst de Nomenklatura dat het ‘volk’ naast de AWBZ premie ook nog eens zelf de kosten gaat betalen voor de zorg die de AWBZ premie dekte. Of zelf doen. Maar het ‘volk’ krijgt niet waarvoor het betaalt. Die boodschap is bij het ‘volk’ goed over gekomen.
Maar ja, het ‘volk’ denkt na en nadenken is wat anders dan omdenken.
Omdenken doet de Nomenklatura. Omdenken leidt tot NewSpeak. Zijn we aanbeland in 1984. Zou zomaar kunnen. In Nederland.
anh jansen
2 oktober 2016 / 16:43