Lichtgeraakt

Soms weet ik even niet meer of ik de ‘nieuwe’ media moet beschouwen als overwegend zegen of overwegend plaag. Voor werk en privé (bijna) onmisbaar, maar tegelijkertijd ook onpersoonlijk, ongenuanceerd en ongeleid. Want iedereen kan er in betrekkelijke anonimiteit van alles mee de wereld in slingeren en voordat je het weet, wordt het gedeeld en van een reactie voorzien. En tjongejonge; wat zijn we tegenwoordig lichtgeraakt.

Als u weleens op artsenauto.nl komt, kent u ook de blogs die erop verschijnen. Deze blogs, geschreven door zowel zorgprofessionals als professionele publicisten, lokken geregeld reactie uit, waardoor er levendige discussies ontstaan en de verschillende kanten van een onderwerp dat in de sector speelt, aandacht krijgen. Het werkt zoals bedoeld: bezoekers kunnen mee discussiëren en zichzelf (zo nodig) een mening vormen aan de hand van dat wat de bloggers voor het voetlicht brengen.

‘Eerst tot 10 tellen en een psalm zingen”, adviseerde mijn moeder me vroeger

Toch liggen sommige reacties me zwaar op de maag. In toenemende mate wordt daarin namelijk op de ‘man’ gespeeld in plaats van op de ‘bal’. Vooral blogger Frank van Wijck krijgt ermee te maken, aangezien zijn mening over marktwerking in de zorg nogal afwijkt van die van de meeste zorgprofessionals. Een mening waarvoor wij als redactie, binnen de context van vele andere meningen, bewust ruimte maken. De afwijkende mening, waarvoor ruimte mag zijn en die – zoals voor alle meningen in alle blogs geldt – niet gepercipieerd moet worden als de mening van de redactie.

Als een reactie kenmerken van ‘afbranden van de blogger’ vertoont, brengen we dan ook algemeen geaccepteerde fatsoensnormen in herinnering. Dat wordt ons niet altijd door de geadresseerde in dank afgenomen, blijkt. Want het is heel normaal om primair in het openbaar te reageren. ‘Eerst tot 10 tellen en een psalm zingen’, adviseerde mijn moeder me vroeger als ik zelf ook weer eens primair reageerde op het een of ander. Maar dat was vóór het internet en hielp ook niet altijd. Neemt niet weg dat het fatsoen op internet – net als in de gewone wereld – ons aller verantwoordelijkheid is. Anders ontwikkelt het zich nog van zegen naar plaag. En dat zou toch eeuwig zonde zijn.

 

Delen