Maurice Giezeman (1965-2019)

Op 15 maart overleed op 53-jarige leeftijd Maurice Giezeman, anesthesioloog-pijnspecialist. Hij was een breed georiënteerde zorgprofessional, die ‘zei wat hij deed en deed wat hij zei’. 

Tekst: Wout de Bruijne 

Doordat zijn vader expat was, kleuterde Maurice Giezeman twee jaar in Helsinki en was hij drie jaar scholier in Madrid. Geneeskunde studeren deed hij in Utrecht. In 1992 promoveerde Giezeman op zijn onderzoek naar mechanische eigenschappen van geïsoleerde bloedvaten uit hart en mesenterium. Dat hij het onderzoek al tijdens zijn studie was begonnen, is tekenend voor de breed georiënteerde zorgprofessional die Giezeman zou worden. 

Na zijn afstuderen in 1995 en militaire dienst – bij de luchtmacht – werkte Maurice Giezeman een jaar als ANIOS op cardiologie in het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen. Een eerder gelopen keuzeco-schap had zijn belangstelling voor anesthesiologie gewekt en hij deed de opleiding in dat vak aan de VU in Amsterdam.

In 2001 werd Maurice Giezeman anesthesioloog in het UMC Utrecht. Hij bekwaamde zich er in de pijngeneeskunde. Daarnaast voltooide hij de master klinische epidemiologie en de specialistencursus Palliatieve Zorg. Hij werd consulent in het regionale Palliatie Team Midden Nederland en, in 2012, gediplomeerd Fellow of Interventional Pain Practice. 

‘Hij voelde zich onsterfelijk in een witte jas’

In het UMCU werkte Giezeman met anesthesioloog-pijnspecialist Anne Mieke Karsch. Zij noemt haar collega ‘deskundig en erudiet, klinisch vaardig, gedreven en fanatiek, soms eigenzinnig, integer, vol humor’. “Een geliefd, warm mens dat zei wat hij deed en deed wat hij zei.” Ook Karsch spreekt over brede oriëntatie. “Hij zat in werkgroepen, gaf onderwijs, was betrokken bij ontwikkeling van richtlijnen en schreef artikelen.” 

Vanaf 2006 was Giezeman onder meer medisch manager Polikliniek Pijnbehandeling in het Diakonessenhuis in Utrecht. Zeven jaar later ging hij aan de slag op de operatiekamers en bij de pijnbehandeling in Isala Zwolle. Anesthesioloog-pijnspecialist Willem Brinkert herinnert zich de komst van zijn collega in het team: “Maurice was ervarener en slimmer dan wij.” Die laatste kwinkslag refereert aan de succesvolle deelname van Giezeman aan de tv-quiz 2 voor 12. Zijn collega bruiste volgens Brinkert van de energie: “Hij was naast een harde werker ook hardloper, toetsenist en fotograaf. En hij haalde een vliegbrevet.”  

Eind 2014 bleek Maurice Giezeman gemetastaseerd darmkanker te hebben. Hij bleef doorwerken want, zoals zijn vrouw Gerda zei “stoppen met werken was volgens hem  wachten op de dood en hij voelde zich onsterfelijk in een witte jas”. Anne Mieke Karsch: “Hij probeerde uit alle macht af te maken wat hij beloofd had en bemoeide zich zelfs nog met het regelen van vervanging toen hij zelf echt geen spreekuur meer kon doen”.

Maurice Giezeman kon met zijn vrouw en hun drie kinderen elk afzonderlijk nog een bijzondere reis maken, maar zijn eerste kleinkind kon hij tot zijn grote verdriet net niet meer in zijn armen houden. 

Delen