Meer tijd voor de patiënt

Dermatologen Monica Boot en Kirsten Vogelaar starten het eerste specialistische dermatologiecentrum voor kinderen in Nederland. 

Tekst: Martijn Reinink | Beeld: De Beeldredaktie/Diederik van der Laan 

Tijdens de eerste coronagolf komt dermatoloog Kirsten Vogelaar (40, links op de foto) in de duinen een patiënt met zijn moeder tegen. Het kindje ligt in de buggy en zit van top tot teen onder de eczeem. “Zijn moeder zei: ‘Wat fijn dat ik je tref, ik heb nog wat vragen’”, vertelt Vogelaar. “‘Hoe moest ik die zalf ook alweer smeren?’ Dat was het moment waarop bevestigd werd wat ik eigenlijk al wist: een consult van tien minuten is niet genoeg bij kinderen. In die tijd kun je niet de ouders meenemen in de diagnose én een goede uitleg geven over de behandeling én verder kijken dan de huid alleen. Een kind met jeuk slaapt vaak slecht, wat weer leidt tot andere problemen; het kan grote invloed hebben op een gezin. Bij pubers met acne en eczeem moet je ook verder kijken: worden ze gepest of zijn ze daar bang voor? Trekken ze zich terug? In de perifere praktijk is daar weinig aandacht voor. In de academische centra wel meer, maar zelfs in het eczeemcentrum in Utrecht moet de dermatoloog voor psychische hulp eerst naar de huisarts verwijzen, die vervolgens weer naar een psycholoog verwijst.”

Vogelaar deelt haar gedachten met dermatoloog Monica Boot (42). Vogelaar werkt in het Zaans Medisch Centrum, Boot bij Bergman Clinics. Ze kennen elkaar van de opleiding tot dermatoloog in Utrecht. Bovendien wonen ze bij elkaar in de buurt. “We hebben samen in de duinen gebrainstormd over hoe we de zorg voor deze relatief kleine, specifieke patiëntenpopulatie kunnen verbeteren”, blikt Boot terug. “Belangrijkste uitgangspunten daarbij waren: meer tijd én korte lijnen met huisartsen maar ook met kinder- en jeugdpsychologen die affiniteit hebben met huidafwijkingen.” Al snel komen ze tot de conclusie dat ze hun ideeën het beste zelfstandig ten uitvoer kunnen brengen en niet binnen een grote organisatie. “Dan kunnen we het helemaal doen zoals we het voor ogen hebben”, zegt Vogelaar. “We zagen het ook wel als een uitdaging om een eigen onderneming op te zetten.” Boot benadrukt: “Niet om rijk van te worden, want dan hadden we voor iets anders moet kiezen. Het is bevredigend om kinderen met deze problematiek te kunnen helpen.” 

‘Het is bevredigend om kinderen met deze problematiek te kunnen helpen’

Onderweg komt het duo de nodige hobbels tegen. “Er komt veel bij kijken waar je niet bij stilstaat”, zegt Boot. “Met name administratieve taken. Elke keer denk je: nu zijn we klaar, maar dan volgt er nóg iets.” Vogelaar: “Dat iedereen geld aan je wil verdienen, was voor mij een nieuwe ervaring. Dat voelt soms zo oneerlijk. We hebben echt moeten groeien in het ‘zakelijke’.” 

Vertrouwen

Maar het is gelukt. Sinds deze zomer zijn de deuren van Medisch Centrum Duin en Huid in Haarlem geopend. “We staan nog aan het begin. We zijn nu huisartsen aan het informeren en moeten ervoor zorgen dat patiënten en ouders van ons bestaan weten. Voor mensen in deze regio scheelt het reistijd. Daarnaast nemen wij dus echt de tijd. Voor het eerste consult zeker een half uur. Mensen kunnen snel terecht en hebben altijd dezelfde dokter, wat zorgt voor meer vertrouwen in de behandeling. Dat alles moet zich uitbetalen in minder verwijzingen naar academische centra, minder controles en een betere kwaliteit van leven. Als we dat kunnen aantonen, zal ook de zorgverzekeraar vast naar ons willen luisteren.”

Delen