Mijn auto – off-road

Als echte Achterhoeker is anesthesioloog-MMT arts Michiel Vaneker (43) al sinds zijn jeugd besmet met het off-roadvirus. “Zodra het maïs van de velden was, mochten we er crossen.” Tijdens zijn opleiding combineert Michiel zijn liefde voor off-road rijden door bij motorcross-evenementen als baanarts te fungeren, maar sinds hij een gezin heeft, staat die nevenactiviteit op een laag pitje.

Tekst: Monique Bowman  Beeld: De Beeldredaktie/Vincent Jannink

 

Voor één wedstrijd maakt de anesthesioloog graag een uitzondering: de jaarlijkse Enduro in Vorden, een off-road motorwedstrijd over een
70 kilometer lang, ruig parcours. Part of the fun is de auto waarin hij zich tijdens de wedstrijd verplaatst. Voor de liefhebber: een buggy-
opbouw op het onderstel van een Suzuki Samurai met onder meer een hydraulisch aangedreven lier (“vaak ben ik drukker met het lostrekken van auto’s van bezoekers dan met medisch hulpverlenen”), sperdifferentieel voor en achter (“dus op alle wielen permanent 100 procent aandrijving”), lage gearing (“voor extra trekkracht”), lagedrukbanden van bijna een meter doorsnee (“geeft minder insporing
dan een volwassen man te voet”), wielen op de hoeken van de auto (“die grote vrijloophoek is om steile hellingen en diepe sloten zonder problemen te kunnen nemen”) en niet te vergeten een stevige rolkooi voor de veiligheid.

‘Met zweet in je handen én een grijns op je gezicht’

Rijden met deze unieke krachtpatser (“hier is er maar één van”), vergt veel rijtechniek en anticipatie, aldus Michiel. “Je rijdt met het zweet in je handen én een grijns op je gezicht.”

 

Delen