Mijn eerste jaar – Quirine Domela Nieuwenhuis

Als je gaat studeren, gaat er een wereld voor je open. Vier ouderejaarsstudenten vertellen.

Tekst: Redactie Arts en Auto

“Voordat ik aan diergeneeskunde begon, heb ik een tussenjaar genomen. Ik werkte op een ranch in de Verenigde Staten, in een B&B in Canada, was skileraar in Oostenrijk en ik ben naar Nieuw-Zeeland, Maleisië en Bali geweest. Dus toen ik aan mijn studie begon, moest ik erg wennen. Een jaar lang had ik geen zorgen aan mijn hoofd, geen verplichtingen. Ik leefde bij de dag.

Eenmaal aan de studie moest ik zo veel dingen doen. Het was een enorme stap. Gelukkig heeft mijn lieve zus me veel geholpen; ik heb haar vaak gebeld. Bij de studie word je in het diepe gegooid, je krijgt geen huiswerk, je moet zelf uitzoeken wat en hoe je moet leren. Ik voelde me wel verloren. Maar zoals mijn tutor vroeg: ‘Had je net zo veel geleerd als ik je aan het handje had genomen?’ Nee dus. Ik heb bij de studie wel veel gehad aan tips van ouderejaars.

‘Je moet zelf uitzoeken wat en hoe je moet leren’

Ik ben direct bij een studentenvereniging gegaan, dat is naast de studie best wel druk. Maar het is heel gezellig, er zijn altijd mensen met wie je wat kunt gaan doen. We eten ook elke week samen. Omdat ik nooit erg duur eet en niet te veel shop, kan ik meestal aardig rondkomen.

Het allerleukste van mijn studie is dat je zo veel contact met dieren hebt. We gaan de stallen in, bij de koeien en schapen. Ook leer je hoe je agressieve honden moet fixeren. En we hadden ook al practicum met slangen, ratten en muizen. Dat was weer eens wat anders.”