Mijn kamer – Lunetten

mijn kamer / ‘We slaan elkaar ondanks de lockdowns nog steeds niet de hersens in’

Beeld De Beeldredaktie/Herbert Wiggerman

Wie: Tijn van Heuveln (20), derdejaars farmaceutische wetenschappen. Waar: kamer in rijtjeshuis in Utrecht. Huur: € 500,- inclusief gas, water, licht en internet. Indeling: vier kamers en een gemeenschappelijke ruimte. Gedeelde keuken, badkamer, toilet en tuin. Oppervlakte kamer: 12 m². 

Er wonen drie mannelijke studenten – tweemaal farmacie en eenmaal business economics – in het jaren-zeventigrijtjeshuis in de Utrechtse wijk Lunetten. Het is een buurt met veel gezinnen en veel studenten. Met een klein kwartiertje fietsen ben je op de universiteit of in het centrum van de stad. “Maar dat hangt er wel vanaf waar je uitgaat in de stad”, zegt Tijn. “Uitgaan is iets wat studenten vroeger deden”, voegt hij er lachend aan toe. “We gingen voor de komst van corona weleens met z’n allen stappen. We konden het altijd al goed met elkaar vinden, maar door de lockdowns zijn we, zoals iedereen, meer thuis en hebben we elkaar nog beter leren kennen. En we slaan elkaar nog steeds niet de hersens in”, lacht Tijn weer.

 ‘We slaan elkaar ondanks de lockdowns nog steeds niet de hersens in’

 De drie kwamen vanuit alle windstreken naar Utrecht. De provincies Gelderland, Limburg en Noord-Holland zijn in het huis vertegenwoordigd. Voordat de studenten min of meer gelijktijdig de woning betrokken, werd het bewoond door mensen die volgens Tijn meer ‘zelfvoorzienend’ waren. “In de achtertuin staat een kersenboom en in de voortuin een vijgenboom. Daar plukken wij zomers nog steeds de vruchten van.” In een van de bomen hebben de studenten als vogelhuisje een theepot opgehangen. Het staat symbool voor een favoriete kroeg van de heren. “We gingen met de studievereniging vaak naar café Jaloezie waar ze de drank in theepotjes uitschonken. De tent is inmiddels failliet, dus onze pot is een passende nagedachtenis aan betere tijden.”  

Delen