Mijn passie – zweefvliegen

De 22-jarige Juliëtte Vaessen studeert hard en serieus geneeskunde in Maastricht, maar in het weekend zweeft ze vaak wat rond. Sinds 2016 is zweefvliegen de grote passie van de tweedejaars studente. 

In maart kan ze de lucht weer in, want dan zit de winterstop erop. Dat gebeurt meestal op zaterdag vanaf Malden, bij Nijmegen. Juliëtte heeft er zin in. “Het is misschien een cliché, maar dat gevoel van vrijheid is verslavend. Na een week in de boeken lekker zweven en je hoofd leegmaken.” 

Haar passie is minder duur dan veel mensen denken. “Ik betaal zo’n duizend euro per jaar. Dat is inclusief opleiding, examens en onbeperkt vliegen.” 

‘Flying doctor in Australië lijkt me wel wat’

In het begin vloog Juliëtte in een tweepersoonstoestel met instructeur. “Ik maakte in het eerste jaar ongeveer 126 starts. Dat worden er daarna wat minder, want hoe verder je in de opleiding komt, hoe langer je zweeftochten worden. Als ik dit jaar mijn brevet haal, mag ik ook verre tochten gaan maken. Dan kun je wel een hele dag boven zijn.” 

Inmiddels mag Juliëtte, na toestemming van de instructeur, als gevorderde al wel solo vliegen. “Mét brevet mag je ook passagiers meenemen.” Maar haar vader, zus en broer staan niet per se te trappelen om mee te gaan. “Het hele gezin – op mijn moeder na – zweeft inmiddels zelf”, vertelt de geneeskundestudente. Volgens haar vormt de groep zwevers sowieso ‘één grote familie’.   

Juliëtte is met het zweefvliegen begonnen omdat ze straaljagerpiloot wilde worden. “Een piloot vertelde me dat zweven daarvoor een goede basis legt.” Ze zou dat nog steeds wel willen worden, maar weet dat die kans klein is. “De selectie daarvoor is heel zwaar. En geneeskunde is een prachtig alternatief. Wie weet valt er iets te combineren.” Lachend: “Flying doctor in Australië lijkt me wel wat.”