Míjn ziekenhuis

Is de interesse van personeelsleden van ziekenhuis Bernhoven voor obligaties in de organisatie beperkt of is die juist groot? Het ligt er maar aan welk nieuwsbericht je leest. Toch is een investering door ruim 1.600 van de 2.300 personeelsleden bepaald niet gering. Afgezien van de obligatierekening heeft een deel van hen ook nog eens extra geïnvesteerd tot een totaalbedrag van 250.000 euro. Als je bedenkt dat niet iedereen die in de zorg werkt heel veel geld verdient, is dat bepaald geen slechte score. Het is een blijk van vertrouwen in de toekomst van de organisatie waar je werkt.

Nog interessanter wordt het als Bernhoven vanaf volgend jaar ook betrokkenen uit de regio – primair de mensen die in het adherentiegebied van het ziekenhuis wonen – de ruimte biedt om obligaties aan te schaffen. En helemaal interessant wordt het als het wettelijk mogelijk wordt om obligaties om te zetten naar aandeelhouderschap in het ziekenhuis. Winstuitkering in de zorg, slijpen de critici de messen al?

Ook met obligaties kun je toch zeggen: ‘Dit is ook een beetje mijn ziekenhuis’

Bestuurder Geert van Enden zegt niet bang te zijn dat het personeel nu voor winstmaximalisatie zal gaan. Hij ziet het ziekenhuis bij voorkeur als een soort familiebedrijf. Met die hang naar winstoptimalisatie zal het inderdaad wel loslopen. Niet alleen omdat er ook nog zorgverzekeraars zijn die in de contractering iets vinden van wat een ziekenhuis wel en niet aan zorg dient te bieden. Maar ook omdat medewerkers niet per se heel veel lef hebben als het om investeren gaat. Medisch specialist Wink de Boer bijvoorbeeld zegt dat wat hem betreft de obligaties niet per se hoeven te worden omgezet in aandelen, omdat daarbij het rendement onzekerder is. Zo is het maar net. En ook met obligaties kun je toch zeggen: ‘Dit is ook een beetje mijn ziekenhuis’.

Delen