Minder en meer

Jacobine Geel, bestuursvoorzitter van GGZ Nederland, vindt dat de door de coronacrisis weggevallen zorgvraag in de ggz  vraagt om actief zoekbeleid van de huisartsen. Die stelling kwam haar op Twitter op forse kritiek te staan. Journalist Piet-Hein Peeters bijvoorbeeld noemde het een “nogal ouderwetse oproep.” Huisarts Marco Blanker maakte het wat explicieter: “ik hoop van harte dat deze periode benut wordt om zorg echt anders te gaan organiseren. Alleen maar vasthouden aan oude patroon (en omzet) helpt niet. Ggz was overvol, toch?”

Hij voegde er – zonder zijn ogen te sluiten voor de problemen die de coronamaatregelen zeker met zich zullen meebrengen – meteen aan toe dat ook de huisartsgeneeskunde zal moeten veranderen. “Samen met patiënten zoeken naar andere wegen voor een goede (of zelfs betere) oplossing voor hun klacht”, stelde hij. “Zeker ook buiten de zorg”, voegde hij hier desgevraagd aan toe.

Minder kan ook meer zijn

Twee dagen later plaatsten Jet Bussemaker en Stannie Driessen van de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving hun nieuwe blog in de blogreeks die onder de noemer In het oog van de storm verschijnt over wat de coronacrisis teweeg brengt. De titel van deze blog – Van kwetsbaarheid naar verbondenheid – maakt direct duidelijk dat Bussemaker en Driessen verwachten dat de crisis niet alleen ellende brengt, maar juist ook kansen biedt. Ze zien veerkracht, solidariteit en verbondenheid in de samenleving. De vraag die ze ons voorleggen om aan onszelf te stellen – Wat wordt mijn minder en wat wordt mijn meer? – nodigt uit tot reflectie. En het antwoord kan van waarde zijn voor iedereen in onze samenleving. Ook in relatie tot de keus of we ons tot de zorg wenden als er iets aan de hand is, of de oplossing in en bij onszelf zoeken. Minder kan ook meer zijn.

Delen