Moet beter

Het is alweer bijna oudejaarsdag, en dus wordt het opschieten voor wie nog van zorgverzekeraar wil overstappen. Gelukkig worden we hierin enthousiast bijgestaan door verzekeraars zelf, met een allerlaatste golf van reclame.

Opvallend actief, op Radio 1, is deze week Promovendum. Dit label van VGZ profileerde zich de afgelopen jaren als zorgverzekeraar speciaal voor hoger opgeleiden. Wie ook maar íets van ons zorgstelsel af weet, beseft dat dit misleiding was. Alle verzekeraars hebben voor de basispolis een onvoorwaardelijke acceptatieplicht. Dus waarom schermen met de – impliciete – belofte dat je bij Promovendum samen met alléén mede-academici wordt verzekerd? Vanwege, mag je vermoeden, deze achterliggende suggestie: wie hoger is opgeleid, heeft gemiddeld een gezondere leefstijl en dus ook gemiddeld lagere zorgkosten – dus kan de premie extra laag zijn.

Om redenen die ik niet ken, is Promovendum dit jaar gestopt met deze zelfprofilering. (‘WTF! Dus al het plebs komt er nu bij?’, reageerde een geamuseerde twitteraar.) En dat is maar goed ook, want behalve misleidend was die profilering ook schadelijk. Solidariteit, bij het opbrengen van zorgkosten, is dé basis van ons zorgstelsel. Tussen ouderen en jongeren, zieken en gezonden, armeren en rijkeren, lager en hoger opgeleiden.

Solidariteit, bij het opbrengen van zorgkosten, is dé basis van ons zorgstelsel

Natuurlijk doet misleidende reclame op zichzelf niks af aan de reële werkelijkheid van die acceptatieplicht voor de basispolis. Maar vals gevoerde concurrentie blijft het. En ook perceptie is, zeker bij zorgkwesties, zelf een belangrijk stuk effectieve werkelijkheid. Hoe meer mensen je bang weet te maken met de suggéstie dat acceptatie-solidariteit niet bestaat, hoe zwakker het maatschappelijk draagvlak voor een stelsel dat op belangrijke punten juist voorbeeldig functioneert.

Vorige maand schreef ik hier al hoe ASR-label Ditzo reclame maakte met de boodschap ‘Geen medische selectie of wachttijd. Iedereen is welkom’. Daar zijn ze gelukkig alsnog mee gestopt, de boodschap is nu: Geen medische selectie of wachttijd op onze aanvullende verzekeringen’. En ook Promovendum heeft zijn leven gebeterd, en kiest dit jaar voor een ander zwaartepunt in de eindejaarscampagne: dat wie bij Promovendum verzekerd is, terecht kan in alle ziekenhuizen.

Alles dus nu in orde? Nee. Soepeler toelating voor aanvullende verzekeringen (waarvoor inderdaad geen acceptatieplicht bestaat) is iets dat je over de hele linie van het zorgverzekeringslandschap ziet. Dus hier nu zo expliciet mee adverteren, zoals Ditzo doet, is opnieuw niet heel erg overtuigend. En die vrijheid van keuze van ziekenhuis, die Promovendum nu belooft? Ook hier is de vraag hoe onderscheidend dit in werkelijkheid is. En daar komt nog iets bij.

Want als ik nou niet in alle ziekenhuizen terecht wil, maar alleen in de betere en beste? Bij welke verzekeraar moet ik dán zijn? En nou kan ik dingen hebben gemist. Maar als gewone luisteraar/kijker/lezer is mij in de Nederlandse media sinds half november nou niet zwaar opgevallen dat polissen worden aangeboden op criteria als kwaliteit en selectiviteit van zorg. Niet door Ditzo en Promovendum. En ook niet door al die overige.

Ook hier zien we een discrepantie tussen aan de ene kant reclame en perceptie, en aan de andere kant de werkelijkheid. In de praktijk worden zorgverzekeraars steeds actiever, vooral regionaal en lokaal, in gerichte samenwerking met specifieke zorgaanbieders. Doel hierbij is, als het goed is, niet alleen (of primair) besparing op kosten. Doel is verzekerden de weg te kunnen wijzen naar de best mogelijke zorg, op de best mogelijke manier georganiseerd – tegen kosten, en dus ook premies, die redelijk en billijk zijn maar daarom nog niet per se de allerlaagste.

Dit is wat je van een goeie zorgverzekeraar mag verwachten. En dit is hoe verzekeraars de grote verantwoordelijkheid waar kunnen maken die ze sinds de stelselvernieuwing van 2006 dragen. Maar wat je in de praktijk nog vooral ziet, is de boodschap: ‘Kom bij ons, want wij zijn het goedkoopst en bieden u de vrijheid om het verder maar gewoon zelf uit te zoeken.’ Dat zou nog beter moeten kunnen.

Delen