Moet het schuren?

Deze week las ik weer berichten van collega’s die gaan stoppen als zorgaanbieder. De vergoedingen voor paramedici zijn gering en de eisen hoog. Goede krachten gaan zo verloren. Al langer was in onze sector bekend dat op vacatures voor medewerkers in eerstelijns-vestigingen nagenoeg geen reacties komen.

Een collega schreef : “Na 29 jaar logopedist te zijn geweest, ging mede door het hele ‘verzekerings- en kwaliteiteisen gedoe’ de glans langzaam maar zeker van mijn werk af. Ik heb besloten een andere richting op te gaan.’ Natuurlijk lezen we daarnaast ook berichten hoe geweldig het is om gepaste zorg aan te bieden en krijgen we waardering van onze patiënten. En natuurlijk hoort administratie en goed overleg bij ons werk. De glans waar mijn collega over sprak is iets waar we echter zeer attent op moeten zijn. Men zegt weleens ‘zonder wrijving geen glans,’ maar er kan ook te hard worden gewreven.

Men zegt weleens ‘zonder wrijving geen glans,’ maar er kan ook te hard worden gewreven

Het ministerie van VWS heeft aan zorgverzekeraars de taak gegeven scherp in te kopen. Men stelt dat het zelfs ‘moet schuren’. Dat laatste betwijfel ik. De ontwikkelingen in de zorg volg ik op de voet en ik ben op de hoogte van (Ont)Regel de Zorg , de Regiegroep en allerlei andere initiatieven in de (para)medische sector om overbodige administratie te verminderen. Zeer goede initiatieven en er beginnen al mooie voorbeelden te komen. Maar in de praktijk is weinig te merken van eenduidigheid bij de contracten of afspraken uit de hoofdlijnakkoorden. Ik constateer toch dat momenteel zorgverzekeraars hierbij ieder hun eigen plan trekken. Dit mogen ze schijnbaar en moeten ze misschien wel vanuit hun huidige rol.

Ondanks dat ik blij ben met onderzoeken die aangevraagd worden over de zorginkoop bij paramedici, zie ik ook vertraging bij de uitwerking ervan. Het aangevraagd onderzoek over de behandelindex wordt zelfs pas eventueel uitgevoerd als een ander onderzoek afgerond is. Zolang de zwaarte van de taak van de zorgverzekeraar ligt bij zuinige zorg zullen we horen dat het tarief dat wij als fatsoenlijk beschouwen door sommigen buitensporig wordt genoemd. En worden er allerlei maatstaven uit de kast getrokken die voor ons niet na te rekenen zijn.

Wanneer een beroepsvereniging zelf wat doet aan het verminderen van eisen, stuit dat vaak op verzet bij verzekeraars. Sommige zaken wijzigen wel, maar verlichten niet echt. Enige jaren geleden werd er gesteld dat de contracten eerder moesten worden gepresenteerd. Dat is gebeurd, maar nu zo vroeg dat elke vraag tot aanpassing veelal niet meer in het systeem past. Volgend jaar misschien…

Er wordt inderdaad overlegd over ontregelen en over omgaan met audits en kwaliteitstoetsen. Ook het verloop van de zorginkoop wordt besproken. De inspraak van een bepaalde speler krijgt echter vanuit VWS bewust de overhand. Als ondernemers zijn wij echt bereid tot redelijk onderhandelen maar we krijgen de kans niet. Ik ben niet bang voor schuren of wat wrijving. Bij schuren is het echter van belang dat de druk goed verdeeld wordt. Daar schort het nu nog aan!