Nee tenzij/ja maar

Vandaag is een belangrijke dag en paradoxaal genoeg misschien ook eigenlijk niet. Het ‘belang’ van deze dag heeft alles te maken met het feit dat minister Ernst Kuipers weer aan tafel gaat met alle partijen die een handtekening moeten zetten onder het Integraal Zorgakkoord.

De vraag is of die handtekeningen er vandaag gaan komen. Als dit zo is, kan Kuipers (samen met minister Conny Helder, langdurige zorg) op Prinsjesdag zeggen: kijk we hebben het voor elkaar. Maar de vraag is in hoeverre dit dan daadwerkelijk zo is. Met de inhoud van het IZA is op zich niets mis, vinden alle partijen, maar het gaat om de uitvoering. En zelfs als daarvoor vandaag de toezeggingen worden gedaan die veel partijen zeggen nodig te hebben voordat ze willen tekenen, blijft het koffiedik kijken wat dit waard is.

‘Ook alle handtekeningen onder het IZA bieden Kuipers geen garanties met betrekking tot de uitvoering ervan’

Want we weten het allemaal: tussen droom en werkelijkheid staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Wetten kunnen omgebogen worden (bijvoorbeeld om domein overstijgende financiering mogelijk te maken. En praktische bezwaren kunnen worden overwonnen. Maar het wantrouwen zit diep, en niet alleen bij de huisartsen. Er is veel nee tenzij en zelfs als er een ja is, zullen partijen niet nalaten ook daaraan een tenzij te verbinden. De NVZ deed dit direct al, in lijn met de uitspraak van hun voorman Ad Melkert afgelopen juli. Ook alle handtekeningen keurig gezet, en droog geblazen om vlekken te voorkomen, bieden Kuipers dan ook geen garanties wat die uitvoering betreft.