Niet per se de vijand

In een opinieartikel in NRC  waarschuwt Mark van Houdenhoven (bestuursvoorzitter Maartenskliniek en bijzonder hoogleraar economische bedrijfsvoering in de gezondheidszorg) voor het feit dat mondiaal opererende bedrijven Nederlandse aanbieders voor orthopedische hulpmiddelen opkopen. Zijn waarschuwing is begrijpelijk, maar verdient toch ook enige nuancering.

Als we straks nog alleen het Duitse Ottobock en het IJslandse Össur overhouden als aanbieders van orthopedische hulpmiddelen, wordt de keuze voor degene die van deze hulpmiddelen afhankelijk is beperkt, op dat argument valt weinig af te dingen. Maar heeft zo’n bedrijf ‘slechts de belangen van de eigen aandeelhouders te dienen’, zoals Van Houdenhoven schrijft? Aandeelhouders worden heel zenuwachtig van klanten die zich ontevreden tonen over wat het bedrijf levert. Dat ligt dus iets genuanceerder.

‘Aandeelhouders worden heel zenuwachtig van klanten die zich ontevreden tonen’

Dat het bedrijf als producent van hulpmiddelen toegang tot data van patiënten krijgt, is waar. Of dat erg is, hangt af van de vraag hoe internationaal de spelregels voor verzameling en gebruik van die data zijn vastgelegd en worden gehandhaafd. Het potentiële nut van die data voor de producent is in ieder geval duidelijk: leren van de gebruiker van de hulpmiddelen en het assortiment daarop aanpassen. Daar zullen niet alleen de aandeelhouders blij mee zijn. De kleinere, lokale aanbieders die nu worden opgekocht zullen trouwens – als ze een beetje slim zijn – altijd hetzelfde hebben gedaan.

Tot slot verbaast Van Houdenhoven zich over het feit dat geen patiëntenvereniging, parlement, zorgverzekeraar, toezichthouder of zorgprofessional zich roert. Dat is toch wel begrijpelijk. Bedrijven hebben, binnen de grenzen van de daarvoor bestaande regels, het recht om bedrijven te kopen. Daar kun je van alles van vinden. Dat hierop een uitzondering moet worden gemaakt als het om de zorg gaat bijvoorbeeld. Maar hou je dan niet ook productinnovatie tegen?

Delen