Niet voor, maar naast elkaar

Er is veel te doen om de taakherschikking in de mondzorg. Tandarts Reinier van der Linde en mondhygiënist Sandra de Jong uit Berkel en Rodenrijs zien geen bezwaren. Zij vormen samen een maatschap.

Tekst: Martijn Reinink | Beeld: De Beeldredaktie/Guido Benschop

Zij is de meest ondernemende van het duo, daar zijn Sandra de Jong (45) en Reinier van der Linde (41) het over eens. “Ik leer op dat gebied veel van haar”, zegt tandarts Van der Linde, “bijvoorbeeld als het gaat om financiën en de omgang met personeel.” De Jong heeft bijna twee decennia als vrijgevestigd mondhygiënist gewerkt. “Het ondernemerschap zit in mijn genen”, zegt ze. “Mijn vader had een eigen bedrijf. Ik heb dezelfde drive. Ik heb uitdaging nodig naast de stoel.”

Van der Linde heeft na zijn afstuderen in 2003 meerdere keren plannen gehad om zelf een praktijk te starten, maar om uiteenlopende redenen kwam het er niet van. Tot 2014. Toen begon hij met De Jong Tandartsenpraktijk Lansingerland in Berkel en Rodenrijs. De twee kennen elkaar van een praktijk waar ze jaren hebben samengewerkt; Van der Linde werkte er als zzp’er, De Jong huurde er een ruimte. “Tandheelkundig hebben we een match”, noemt de tandarts een van de redenen om samen deze stap te zetten. “Verder kunnen we het goed met elkaar vinden. Ook niet onbelangrijk, want je gaat toch een soort huwelijk met elkaar aan. En over samenwerking denken we hetzelfde: niet voor elkaar, maar náást elkaar werken.”

‘Over samenwerking denken we hetzelfde: niet voor elkaar, maar náást elkaar werken’

Naar een tandarts die er zo over denkt, heeft De Jong jaren gezocht, vertelt ze. “Ik weet dat ik goed ben in datgene waarvoor ik ben opgeleid. Toch was er altijd sprake van een gezagsverhouding binnen de praktijk. Dat is bij Reinier en mij niet het geval.”

Behoorlijke bevalling

De samenwerking op basis van gelijkwaardigheid hebben de twee contractueel vastgelegd. Ze zijn de eerste maatschap in Nederland die bestaat uit een tandarts en een mondhygiënist. Het opstellen van een maatschapscontract was daarom ‘een behoorlijke bevalling’. De Jong: “Bij maatschappen met alleen tandartsen of alleen mondhygiënisten is het niet zo ingewikkeld; zij verrichten dezelfde werkzaamheden. Bij ons is dat anders. Een tandarts doet andere dingen en heeft hogere kosten en inkomsten dan een mondhygiënist. Daar komt bij dat wij niet hetzelfde aantal uren werken. Gelukkig hebben onze echtgenoten met hun expertise (registeraccountant en advocaat, red.) enorm kunnen helpen met het contract.” De compagnons startten 2,5 jaar geleden op een tijdelijke locatie. Een jaar later kochten ze een pand, waarin ze nu sinds vijf maanden zijn gehuisvest.

Onder één dak

Tegen de taakherschikking in de mondzorg heeft het duo geen bezwaar. “Een mondhygiënist die de technische vaardigheden beheerst, kan bepaalde handelingen prima zelfstandig verrichten”, zegt Van der Linde. “Twee dingen zijn cruciaal. De tandarts en mondhygiënist moeten onder één dak zitten, zodat de lijnen kort zijn. Daarnaast vinden wij dat er één de regie moet hebben. Als tandarts doe ik de intake. Ik bepaal of het nodigof gewenst is dat iemand naar de mondhygiënist gaat. Sandra heeft de regie op het gebied van preventie. Als het gaat om het parodontium bepaalt zij of iemand door kan of moet naar de preventieassistente.” De Jong: “Het herschikken van taken staat of valt met vertrouwen en communicatie. Als dat er is, dan kunnen tandartsen en mondhygiënisten elkaar alleen maar versterken.”