Niet voor paal staan

Nee, wel óp een paal. Om aandacht te vragen voor jongeren met psychische problemen. Aan initiatieven die aandacht vragen voor psychische aandoeningen geen gebrek. Ik noemde recent al www.hoofdzaken.net. Aanstaande zaterdag is er weer iets. ‘Last man Standing’, een jaarlijks gebeuren, georganiseerd door Mind, de overkoepelende organisatie van patiëntenorganisaties. We staan dan op een paal om publiciteit te krijgen.

De eerste keer dat ik meedeed, was dit een paal in het water en moest je 6 uur staan. Tot mijn eigen verbazing lukte dat prima, tot ik in het laatste halfuur door een moment van onoplettendheid toch nog jammerlijk ten val kwam. Nu is het ‘maar’ drie uur en niet in het water, dus dat moet lukken.

Ditmaal dus specifiek aandacht vragen voor jongeren met psychische problemen. ‘Hebben kinderen al een psychiater nodig?’ is mij vaak gevraagd, als ik vertelde dat ik kinder- en jeugdpsychiater was.

Ja, helaas wel. Zoals er ook kinderartsen nodig zijn. De natuur ontziet kinderen niet als het gaat om aandoeningen, niet wat betreft lichamelijke en ook niet wat betreft psychische aandoeningen. Het merendeel van de psychische aandoeningen treedt zelfs al voor het eerst op vóór het 18de jaar en vaak nog veel vroeger. Denk maar aan ticstoornissen , autismespectrumproblematiek, ADHD en eetstoornissen.

‘Je kunt je beleving soms net zo moeilijk sturen als je schildklierfunctie’

Ook de dwangstoornis, mijn specifieke thema, begint in 50 procent van de gevallen voor het 15de jaar. Dus goed dat daar extra aandacht voor is. Ook omdat het scheelt als je er vroeg bij bent. Al was het alleen maar vanwege zelf begrijpen wat er aan de hand is. Want bij psychische aandoeningen neigen mensen ertoe zichzelf de schuld te geven. Ik moet vaak corrigeren: Nee, het is niet stom ván je, maar vóór je.

Ook de omgeving neigt er nog vaak toe psychische problematiek te zien als iets wat je met een beetje wilskracht kunt overwinnen. Dat is niet zo. Je kunt je beleving soms net zo moeilijk sturen als je schildklierfunctie. Dus die extra aandacht is nog steeds broodnodig.

Het goede nieuws is dat we wel de goede kant uitgaan. Psychische aandoeningen zijn in ons land minder schuldbeladen en worden beter begrepen dan in veel andere landen en ook veel beter dan vroeger. En naar mijn idee gaat het nog steeds vooruit. Op een paal staan levert daaraan een kleine bijdrage. Bovendien wordt er geld mee opgehaald. Zelf geen tijd, zin of mogelijkheid op een paal te staan? Je kunt mij sponsoren! Ik ga 3 uur ergens voor staan! (doemeemetmind.nl).

Delen