Nieuwe zorg

Mijn vader was ook huisarts. Nog vaak hoor ik patiënten over hem praten. “Dag en nacht bereikbaar, klare taal, iemand die voor zijn patiënten door het vuur ging, echt een ouderwetse huisarts.”

Ouderwets? Integendeel. Hij was iemand die zich in zijn rol als opleider liet omringen door jonge collega’s. Op tijd had hij in de gaten dat hij voor zijn type praktijk niet makkelijk een opvolger zou vinden. Dus als een van de eersten besloot hij met meerdere disciplines onder één dak zorg te organiseren in een modern medisch centrum. Hierbij maakte hij zijn eigen financieel belang ondergeschikt aan een groter collectief belang. Hij was zijn tijd ver vooruit.

Wat ben ik eigenlijk voor een huisarts anno 2018? Ik heb te maken met een dreigende tweedeling, doorgeslagen marktdenken, soms onduidelijke kernwaarden, gestold wantrouwen, bureaucratie en regelzucht en een oplopend tekort aan zorgprofessionals. Het zijn onderwerpen van gesprek aan de keukentafel waarbij ik verzucht dat het ook de effecten zijn van veranderingen die zijn ingezet in zijn tijd.

Wat ben ik eigenlijk voor een huisarts anno 2018?

Ik neem me voor met nog meer energie een bijdrage te leveren aan de denksessies over de kernwaarden van de huisartsenzorg. Met een rolmodel dat me leerde dat stilstand onherroepelijk achteruitgang betekent, maar dat altijd het belang van de patiënt vooropgesteld moet worden, en me de soms moeilijke opdracht meegaf persoonlijk belang opzij te zetten voor een hoger doel: goede en betaalbare zorg voor iedereen.

Ik realiseer me dat ik best veel te bespreken heb tijdens het etentje met mijn dochter straks – tweedejaars geneeskundestudent…

Delen