Nieuws/geen nieuws

Afgelopen vrijdag kwam in het nieuws dat Ziekenhuis Gelderse Vallei tussen nu en september 2017 een proef gaat draaien waarbij het zorgtaken overdraagt naar huisartsen  in de regio. Het gaat specifiek om ouderenzorg en het doel is de oudere patiënt zo veel mogelijk in de huisartsenpraktijk te helpen, zodat die minder vaak naar het ziekenhuis hoeft. De patiënt ondervindt dus het gemak van dichterbij huis geholpen te kunnen worden, en hoeft bovendien niet zijn eigen risico aan te spreken. En: de huisarts ziet de patiënt vaker en kan dus beter in de gaten houden of er andere zaken zijn om rekening mee te houden dan alleen de directe klacht waarvoor die komt. Dit versterkt ook zijn rol in de preventiegerichte samenwerking met de wijkverpleegkundige. Twee weten meer dan één.

De zorg hoort zich om de patiënt heen te organiseren

Mooi nieuws, maar welbeschouwd ook opvallend dat het überhaupt nieuws is. De zorg hoort zich immers om de patiënt heen te organiseren, in plaats van dat de patiënt zich moet plooien naar hoe de zorg georganiseerd is. Dat dit project van Gelderse Vallei en de huisartsen nieuws is, laat zien hoe geïnstitutionaliseerd de zorg – hoewel we al zo lang de mond vol hebben over substitutie en ‘de patiënt centraal’ – nog steeds is. Het is een apparaat in plaats van een voorziening die erop gericht is mensen optimaal te helpen.

Natuurlijk kun je nu zeggen dat het ziekenhuis met dit project zichzelf in de vingers snijdt. Maar dat zal wel meevallen, want ziekenhuiszorg wordt steeds meer ouderenzorg. Met de toenemende vergrijzing hoeft het ziekenhuis zich dus – ook als dit project een overdonderend succes wordt – nog jarenlang geen zorgen te maken over gebrek aan klandizie. Niet dat een ziekenhuis bestaat om zo veel mogelijk klandizie te vergaren natuurlijk. Maar ook die constatering hoort geen nieuws te zijn