Nissan Leaf
De wereldwijd meest verkochte, volledig elektrische auto is compleet vernieuwd. Was de Nissan Leaf zeven jaar geleden al trendsetter, nu is de waardering nog veel groter.
Tekst: Bart van den Acker | Beeld: Nissan
De oude Leaf was de eerste volledig elektrische gezinsauto. Het nieuwe model borduurt hierop door, maar ziet er veel beter uit. Het interieur is wat conventioneler dan dat van zijn voorganger, met onder meer een normaal dashboard en een gewone, ronde snelheidsmeter. Een van de sterke punten van de Leaf is zijn opmerkelijk ruime interieur. Zelfs met de voorstoelen in de achterste stand is er achterin nog voldoende ruimte voor volwassenen van normaal postuur. Hij is groot genoeg als taxi, dus hùp, al die rokende diesels de stad uit, dat vervoer kan heel goed elektrisch. De bediening is eenvoudig, alleen het fabrieks-navigatiesysteem werkt wat omslachtig. De bagageruime is met 435 liter inhoud ook ruimer dan in normale middenklasse-auto’s.
Prijs vanaf € 33.990 Bijtelling 4 procent
Technisch is deze Leaf compleet nieuw. Er is een nieuwe elektromotor ontwikkeld, liefst 110 kW/150 pk sterk en met een maximale trekkracht van 320 Nm. Er is ook een nieuwe accu, met een capaciteit van 40 kWh. Theoretisch kan de Leaf volgens de WLTP-meting 280 kilometer op één accu rijden (NEDC: 378 km), maar op een koude dag (6°C) hield het met goed 200 kilometer echt op. Dat klopt ook wel, want ik verbruikte steeds tussen de 18 en 20 kWh per 100 kilometer. Ik zou liever kiezen voor een versie met minder vermogen en een lager verbruik en dus groter rijbereik. Maar ja, die is er niet.
Het lastige is ook dat de Leaf me steeds wil foppen. Bij de start geeft hij nog een optimistische inschatting van het bereik, wat al veel lager is dan de genoemde cijfers, maar ook dat haal ik onmogelijk. Sterker nog: na 40 kilometer met 120 km/u op de cruise control op de snelweg ben ik ruim 50 kilometer aan rijbereik kwijt. In de stad líjkt hij zuiniger, omdat de Leaf telkens vrolijk energie terugwint als ik het rechterpedaal loslaat.
Na een druk op de knop ‘e-Pedal’ is hij ook met één pedaal te rijden
Mede door het zeer lage geluidsniveau is de Leaf best comfortabel. Na een druk op de knop ‘e-Pedal’ is hij ook met één pedaal te rijden. Laat het rechterpedaal los en hij stopt zelfs helemaal en snel ook: doseren moet je leren.
Die techniek is overigens niet helemaal nieuw. Dat geldt ook voor andere vooruitstrevende technieken die de Leaf biedt. Hooguit was die niet eerder beschikbaar in deze prijsklasse. De combinatie van ‘Pro-Pilot’ (rijstrookbewaking en adaptieve cruise control) en ‘Safety Shield’ (radarsysteem voor de directe omgeving) geeft de indruk van semi-autonoom rijden. Maar net als mijn gedachten afdwalen, komt de Leaf in een situatie waar hij geen raad mee weet en moet ik ingrijpen, geen aanbeveling.
Conclusie: de tweede generatie Leaf is een zeer volwaardige elektrische auto. Eenvoudig in gebruik, best comfortabel en kwalitatief erg goed. De actieradius blijft vooralsnog beperkt. Hij zit aan de grens van wat juridisch qua autonomie is toegestaan.
