Nog even niet

Wie kent deze nog: Pilletje voor de pep van de onvolprezen Jasperina de Jong. “O, zo’n pilletje voor de pep, o, zo’n pilletje voor de pep/Nou ik kan u wel vertellen dat ik daar een hoop aan heb.” De associatie daarmee dringt zich onbedoeld toch een beetje op bij het nieuws over de polypil die nu onder de aandacht wordt gebracht voor vijftigplussers, om het risico op een hartaanval of een beroerte met een derde te verlagen.

Tenminste, onder vijftigplussers in Iran, want daar is het onderzoek gedaan naar het effect van de polypil. Wat dat zegt over het effect bij eenzelfde populatie in Nederland – waar de zorg van hoger niveau is – is nog onduidelijk. Rick Grobbee (hoogleraar klinische epidemiologie UMC Utrecht) loopt dus op de feiten vooruit als hij stelt dat de resultaten de doorslag geven.

Willen we medicatie gaan verstrekken aan mensen die niet ziek zijn?

Maar afgezien daarvan: willen we medicatie gaan verstrekken aan mensen die niet ziek zijn, en hebben mensen die niet ziek zijn er oren naar om jarenlang een pil te slikken die mogelijk een toekomstig gezondheidsprobleem voorkomt? De Volkskrant spreekt terecht van een grensverleggend idee. Het betekent medicalisering van gezonde mensen. Precies om die reden laat de Hartstichting weten geen voorstander te zijn. De pil neemt de oorzaken van verhoogd risico niet weg, stelt beleidsadviseur Ineke van Dis, “Het kan een vrijbrief zijn om ongezond te blijven leven.” Laten we dus eerst maar eens even vervolgonderzoek afwachten. En dat zou dan niet alleen moeten gaan over het effect van de polypil op vijftigplussers in landen met een goede gezondheidszorg, maar ook over de relatie met leefstijl.