Nog maar wat onderzoeksprojecten

Bijna altijd lukt het heel goed om cynisme voor te blijven bij het lezen van zorgnieuws. Of om in ieder geval direct na de zelfherkenning van een cynische reactie een stap verder te kijken, en in te zien dat het gepresenteerde nieuws linksom of rechtsom een waarde vertegenwoordigt.

In een heel enkel geval echter lukt dit niet. En het nieuws dat NWO vier miljoen euro subsidie heeft toegekend  voor onderzoek om gezondheidsverschillen te verkleinen is zo’n geval. Alsof het onderwerp niet uit en te na in kaart is gebracht door het Sociaal Cultureel Planbureau, de Raad voor de Volksgezondheid en Samenleving en andere partijen van gewicht.

‘Er gebeurt al aardig wat onderzoeksprojecten lang weinig voor mensen in een lage sociaaleconomische positie’

Het grote probleem met onderzoeksprojecten (in dit geval zijn het er vier) is dat het projecten zijn. Zo’n project wordt uitgevoerd, en als dat gedaan is worden de conclusies vastgelegd in een rapport dat met een beetje geluk een heldere managementsamenvatting heeft. Dat scheelt een hoop leeswerk. Iedereen die iets over het onderwerp te zeggen heeft, zegt er wat over. Maar de leden van de projectgroep gaan door naar een volgend project of naar andere bezigheden.

Het gebeurt zelden dat een project op korte termijn op enige schaal tot de substantiële verandering leidt die volgens de conclusie ervan wel nodig zou zijn. En die substantiële verandering op korte termijn is wel precies wat de mensen in een lage sociaaleconomische positie nodig hebben. Zij leven immers gemiddeld zes jaar korter dan de mensen die in een gunstiger positie verkeren en ze hebben dus niet zoveel tijd. Toch gebeurt er al aardig wat onderzoeksprojecten lang weinig voor ze.